ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΗΣ Π.Α

ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΗΣ Π.Α

Γιατί τα Αιτήματα των τριών Συλλόγων δεν Μπορεί να Ικανοποιηθούν

Του Επισμηναγού (Ι) ε.α. Γεωρ.  Β.  Κασσαβέτη

Μέλους του Δ.Σ. της ΕΑΑΑ – τ. Διευθύνοντος Συμβούλου

Σε σίριαλ τείνει να εξελιχθεί το θέμα της ενοποιήσεως των τριών Σχολών Υπαξιωματικών της Πολεμικής μας Αεροπορίας. Προσωπικά δεν θα είχα κανένα λόγο να παρέμβω για το εν λόγω θέμα, αν αυτό δεν άπτετο του ευαίσθητου τομέα της Εθνικής Αμύνης της χώρας και αν σ’ αυτό δεν είχε εμπλακεί, ως μη όφειλε, ο Πρόεδρος της ΕΑΑΑ.

Με αφορμή λοιπόν την...........

από 11 Απρ. 2017  « Επιστολή ε.α. Φορέων της Π.Α. σε  ΥΕΘΑ για τη Διάλυση των Σχολών Υπαξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας», την οποία παραδόξως προσυπογράφει και ο Πρόεδρος της ΕΑΑΑ  ως “ primus inter pares” (πρώτος μεταξύ ίσων) με τους Προέδρους των υπαγομένων στην Ένωση Παραρτημάτων, ας μου επιτραπεί, με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, να κάνω τις εξής παρατηρήσεις.

α. Κατ’ αρχήν ο Πρόεδρος της ΕΑΑΑ, πέραν του γεγονότος ότι δεν είχε σχετική εξουσιοδότηση του Δ.Σ. , δεν έπρεπε να παρέμβει για ένα καθαρώς επιχειρησιακό θέμα, το οποίο σχετίζεται με τη  μαχητική ισχύ της Π.Α., για την οποία αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο εκάστοτε Αρχηγός του ΓΕΑ. Αντίθετα μάλιστα, είχε κάθε λόγο να παρέμβει υπέρ των θέσεων του Α/ΓΕΑ, οι οποίες αποτελούν την πλέον υπεύθυνη έκφραση του εθνικού συμφέροντος. Τούτο εξ’ άλλου επιτάσσεται και από τη διάταξη του  άρθρου 2 παρ. 1ζ του ιδρυτικού  νόμου  των Ενώσεων (Ν.Δ. 1171/72), στην οποία ρητώς αναφέρονται τα εξής: « Σκοπός των Ενώσεων είναι : Η διατήρησις  αμειώτου του εθνικού φρονήματος των μελών των, ως και των μελών των οικογενειών τούτων και η συνέχισις των προς την πατρίδα προσφορών των, με γνώμονα το εθνικόν συμφέρον».

β. Ο Πρόεδρος της ΕΑΑΑ προσυπέγραψε  ένα έγγραφο, στο οποίο ανακριβώς αναφέρεται ότι δήθεν   «Με το νόμο 4407/16 διαλύθηκαν οι Σχολές Υπαξιωματικών της ΠΑ». Αν είχε κάνει τον κόπο να ανοίξει ένα λεξικό της ελληνικής γλώσσας θα έβλεπε  ότι η λέξη «διαλύω» σημαίνει διασπώ, κομματιάζω, διασκορπίζω, σταματώ τη λειτουργία. Τον ερωτούμε λοιπόν, τι απ’ όλα αυτά συνέβη με τις Σχολές Υπαξιωματικών, ώστε αυτός, ένας ανώτατος ε.α. Αξιωματικός, να στοιχηθεί με το ανακριβέστατο περιεχόμενο του εν λόγω  εγγράφου; Ή μήπως η έννοια της λέξεως «ενοποίηση» είναι ταυτόσημη με εκείνη της λέξεως «διάλυση»;

γ. Στο έγγραφο το οποίο προσυπέγραψε και ο κ. Καββούρης, υμνείται ο ΥΠΕΘΑ κ. Καμμένος  «ως ένας Υπουργός  Εθν. Άμυνας  που διακατέχεται από ιδιαίτερο ζήλο για τις Ένοπλες Δυνάμεις». Τον ερωτώ λοιπόν ευθέως. Δικαιούται τόσο δαψιλών δημοσίων ευσήμων από τον εκπρόσωπο 15.000 Αποστράτων Αξιωματικών ένας Υπουργός, ο οποίος πέραν της οικονομικής κατά 60% αφαίμαξής τους , στην οποία και ο ίδιος συνέπραξε ως συναρμόδιος υπουργός, ευθύνεται αποκλειστικά και για την αποκοπή του ομφάλιου λώρου, ο οποίος εκ γενετής τους συνέδεε με τους εν ενεργεία συναδέλφους τους; Έχει το δικαίωμα  ο Πρόεδρο μιας Ενώσεως να διατυπώνει  κρίσεις , αντίθετες προς το δημόσιο αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της;

δ. Αλλά και επί της ουσίας του περιεχομένου του υπ’ όψιν εγγράφου. Από πού προκύπτει το αναφερόμενο στην επιστολή ότι « η διάλυση – γράφε ενοποίηση - των σχολών υπαξιωματικών θα βλάψει το αξιόμαχο του Όπλου»; Και στο κάτω-κάτω ποιος είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος να εκτιμήσει  «το αξιόμαχο» ενός Όπλου; Μια μικρή ομάδα αποστράτων Αξιωματικών, ή ο υπεύθυνος Αρχηγός του;

ε. Και επειδή, ως φαίνεται, οι συντάκτες του εγγράφου είναι βέβαιοι ότι τα επιχειρήματά τους είναι εντελώς ανίσχυρα να παρεμποδίσουν την ενοποίηση των Σχολών , η οποία πέραν πάσης αμφιβολίας εξυπηρετεί καίριες επιχειρησιακές και οικονομικές ανάγκες της Π.Α., επικεντρώνουν το στόχο τους στην αλλαγή του ονόματος της νέας Σχολής. Γράφουν λοιπόν σχετικά τα εξής. «Το όνομα της νέας Σχολής δεν θα είναι τόσο ελκυστικό για τους νέους με υψηλό επίπεδο γνώσεων και ικανοτήτων και οι μελλοντικοί μηχανικοί θα είναι κατώτεροι των προκατόχων τους». Διερωτόμαστε ειλικρινά, ποιο είναι το νέο στοιχείο από τον τίτλο του ονόματος της νέας Σχολής, το οποίο θα απωθεί  « τους νέους με υψηλό επίπεδο γνώσεων και ικανοτήτων» να την επιλέγουν;

Αλήθεια ποια είναι η διαφορά μεταξύ των παλαιών ονομάτων των τριών Σχολών, ήτοι « Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ)», « Σχολή Υπαξιωματικών Διοικητικών (ΣΥΔ)» και  «Σχολή Ιπταμένων Ραδιοναυτίλων(ΣΙΡ)», με εκείνο της νέας « Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας», από τον οποίο ορθότατα, λόγω της ενοποιήσεως,, έχουν αφαιρεθεί οι όροι «τεχνικών», «διοικητικών» και «ραδιοναυτίλων»;  Αντέχει σε σοβαρή κριτική ο ισχυρισμός των συντακτών του εγγράφου ότι δήθεν οι σημερινοί μηχανικοί θα είναι «κατώτεροι των προκατόχων τους», πολλοί των οποίων  (τουλάχιστον οι 10 πρώτες σειρές) έμπαιναν στη ΣΤΥΑ με απολυτήριο 4ης Γυμνασίου,  ήτοι σημερινό 1ης Λυκείου;

στ. Το όνομα της ενιαίας Σχολής, το οποίο προτείνουν οι  εκπρόσωποι των τριών Συλλόγων, είναι «Σχολή Τεχνολόγων Αεροπορίας (ΣΤΑ)», ή εναλλακτικά «Στρατιωτικό Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πολεμικής Αεροπορίας (ΣΤΕΙΠΑ)». Προσεκτική ανάγνωση και των δύο προτεινομένων τίτλων αποδεικνύει τα εξής. Πρώτον  την αφαίρεση της λέξεως «Υπαξιωματικών» και δεύτερον την προσθήκη της λέξεως «Τεχνολόγων». Όμως τόσο η αφαίρεση , όσο και η προσθήκη είναι άκρως παραπλανητική για τους εισερχομένους στη Σχολή, τόσο εξ’ απόψεως εξελίξεως, πολλοί ενδεχομένως να τη θεωρούν ως Σχολή Αξιωματικών, όσο και ως προς το παρεχόμενο έργο, το οποίο να θεωρούν υπέρτερο του παρεχομένου. Διότι «τεχνολογία», σύμφωνα με το έγκυρο λεξικό «Μπαμπινιώτη»,  σημαίνει « τον τομέα της γνώσεως που ασχολείται με την εφαρμοσμένη επιστήμη , τις εφευρέσεις, την ανάπτυξη και πρακτική αξιοποίηση επιστημονικών γνώσεων και μεθόδων κυρίως στους χώρους της μηχανικής και της βιομηχανίας». Με τι λοιπόν απ’ όλα αυτά ασχολούνται οι τεχνικοί της κατηγορίας των εν λόγω συναδέλφων, ώστε να τύχουν της παραπλανητικής, υπερβάλλουσας και εξωπραγματικής αυτής αναβαθμίσεως;

Αλλά και πέραν αυτού, με ποια αιτιολογία και ποια λογική η ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας, θα εντάξει σε μια Σχολή, έστω «τεχνολόγων» , τους διοικητικούς της ΣΥΔ και τους ναυτίλους της ΣΙΡ; Προφανώς οι εισηγηταί των ονομάτων της νέας Σχολής δεν υπολόγισαν και ένα επιπρόσθετο πρόβλημα προ του οποίου θα βρεθεί η ηγεσία της Π.Α. Αν  ονομάσει «τεχνολόγους» τους τεχνικούς της ΣΤΥΑ, τους Μηχανικούς της ΣΜΑ, οι οποίοι είναι ισότιμοι με τους Μηχανολόγους του Πολυτεχνείου  και το έργο τους προσιδιάζει περισσότερο  στην έννοια της τεχνολογίας, πως θα τους ονομάσει; Δεν θα αποτελέσει αυτό ένα θέμα που θα προκαλέσει βαθύτατο ρήγμα στις σχέσεις δύο κλάδων της Αεροπορίας, το προσωπικό των οποίων είναι υποχρεωμένο να συνεργάζεται στενά για την υλοποίηση του καθοριστικού έργου της συντηρήσεως των αεροσκαφών, όταν οι υποδεέστεροι σε βαθμό, θα υπερέχουν σε τίτλο;

Κλείνοντας, θεωρώ αναγκαίο να διευκρινίσω, πως οι παραπάνω γραμμές υπαγορεύτηκαν από καθαρώς εθνικούς λόγους και όχι από λόγους αντιπαραθέσεως προς τον συμπαθή κλάδο των τεχνικών της ΣΤΥΑ, με τους οποίους είχα αγαστή συνεργασία κατά την παραμονή μου στις Πολεμικές Μοίρες και των οποίων το έργο και τη συμβολή τους στην μαχητική ικανότητα  της Πολεμικής Αεροπορίας τιμώ. Όμως και οι συμπαθείς συνάδελφοι που συντηρούν όλο αυτό τον καιρό τη σχετική συζήτηση πρέπει να αντιληφθούν ότι τα αιτήματα που υποβάλλουν προς την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία είναι αντίθετα προς το εθνικό συμφέρον και επομένως δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτά. Ούτως λοιπόν εχόντων των πραγμάτων και ιδίως κάτω από τις σημερινές κρίσιμες για τη χώρα συνθήκες θεωρώ, ότι κάθε περαιτέρω συζήτηση για το θέμα είναι άσκοπη, εθνικά επιζήμια και πρέπει να τερματισθεί.