Ο Τραγέλαφος του ‘‘Πόθεν Έσχες’’και το Χρέος του Πρωθυπουργού της Χώρας.

Του Επισμηναγού (Ι) ε.α. 

Γεωρ. Β. Κασσαβέτη

          Επανελήφθη και εφέτος η γνωστή πλέον φαρσοκωμωδία των δηλώσεων ‘‘πόθεν έσχες’’ του πολιτικού κόσμου της χώρας. Έτσι για μια ακόμη φορά το μεν ‘‘πόθεν’’ αγνοείται παντελώς, το δε ‘‘έσχες’’ συσκοτίζεται, ώστε να χάνονται τα ίχνη του. Και το συμπέρασμα πάντα το ίδιο. Ότι οι Έλληνες πολίτες θεωρούνται από τους πολιτικούς τριτοκοσμικοί, αφελείς, ευήθεις. Μια πρώτη ανάγνωση των κολοβωμένων, έστω, αυτών δηλώσεων οδηγεί στα εξής ερωτήματα :...........

          α. Μια μερίδα νέων βουλευτών δήλωσε μηδενικό εισόδημα, ανύπαρκτες καταθέσεις και μηδενική περιουσία. Ερωτάται λοιπόν. Πως ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι πριν εκλεγούν βουλευτές; Με επαιτεία, με δανεικά, ή με τα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής;

          β. Από τις δηλώσεις προκύπτει ότι η ακίνητη περιουσία αποτελεί συνάρτηση των ετών στην πολιτική. Έτσι οι παλαιοί βουλευταί διαθέτουν μεγαλύτερη περιουσία ή οι νεότεροι. Με δεδομένο όμως ότι πολλοί βουλευταί δεν έχουν ασκήσει ποτέ κάποιο άλλο επάγγελμα, γεννάται το ερώτημα. Πως απέκτησαν όλη αυτή την τεράστια περιουσία; Από τη βουλευτική αποζημίωση; Μα αυτή – απ’ ότι ισχυρίζονται δημοσίως – δεν επαρκεί καν για την εκπλήρωση των ‘‘υψηλών’’ καθηκόντων τους.

          γ. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όσο και ο Πρωθυπουργός της χώρας έχουν αμελητέες καταθέσεις στις τράπεζες. Συγκεκριμένα ο μεν κ. Παυλόπουλος έχει κατάθεση μόλις 17,3 ευρώ (μάλιστα δέκα επτά ευρώ και τριάντα λεπτά), ο δε Πρωθυπουργός  6.999 ευρώ. Με δεδομένο ότι ο μεν πρώτος είχε έσοδα 76.648,9 ευρώ από τη βουλευτική αποζημίωση και 7.687,13 ευρώ από άλλες πηγές, ο δε δεύτερος 66.864 ευρώ από τη βουλευτική αποζημίωση και 2.460 ευρώ από άλλες πηγές γεννάται αβιάστως το ερώτημα. Ξόδεψαν όλο αυτό το τεράστιο ποσό των εσόδων τους, ή φοβούμενοι το PSI έκρυψαν ένα μέρος στο στρώμα για ώρα ανάγκης;

          δ. Ερωτηματικά προκαλεί ακόμη και η διαφορά του ποσού της βουλευτικής αποζημιώσεως που δήλωσαν οι Βουλευταί. Διερωτάται λοιπόν ευλόγως κανείς, πως είναι δυνατόν ο ένας βουλευτής να δηλώνει βουλευτική αποζημίωση 23.000 ευρώ και ο άλλος 81.614,50 ευρώ; Υπάρχει άραγε τόσο μεγάλη διακύμανση της βουλευτικής αποζημιώσεως, ή ότι θέλει ο καθένας δηλώνει;

          ε. Τέλος ανεξήγητος και αδικαιολόγητος είναι και η τριετής καθυστέρηση της δημοσιεύσεως των αστείων αυτών δηλώσεων. Γιατί άραγε χρειάζεται όλος αυτός ο χρόνος κυήσεως για τη δημοσίευσή τους;

          Όμως οι δηλώσεις ‘‘πόθεν έσχες’’ δεν αποτελούν τη μοναδική πρόκληση των βουλευτών. Ιταμή πρόκληση αποτελούν και οι δημόσιες  δηλώσεις πολλών εξ’ αυτών, οι οποίοι προσποιούμενοι ότι δεν έχουν αντιληφθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλώνουν ότι τα 7.000€ περίπου της βουλευτικής τους αποζημιώσεως, με όλα  πληρωμένα (υπάλληλοι, γραφεία, αυτοκίνητα, καύσιμα, αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία, γραφικά, ταχυδρομικά τέλη, τηλέφωνα, διόδια κλπ.) και σχεδόν αφορολόγητα, δεν επαρκούν για την εκπλήρωση των ‘‘υψηλών’’ τους υποχρεώσεων. Αν όμως τα πράγματα έχουν έτσι, πως δικαιολογείται ο διαρκώς αυξανόμενος αθέμιτος  πλουτισμός τους;

          Αναμφιβόλως οι δηλώσεις «πόθεν έσχες» των Βουλευτών, όπως υποβάλλονται σήμερα, όχι μόνο δεν υπηρετούν το σκοπό για τον οποίο καθιερώθηκαν, αλλά αποτελούν όνειδος, τόσο για τους ίδιους τους βουλευτάς, όσο και για τη χώρα γενικότερα. Αν ο κ. Τσίπρας θέλει να αφήσει κάτι από το πέρασμά του  στο τιμόνι της χώρας, διότι στην οικονομία, την παιδεία, τη δημόσια διοίκηση και το μεταναστευτικό τα έκανε μπάχαλο, ας θέσει τέρμα σε αυτή τη διαπόμπευση του πολιτικού συστήματος. Ας ξεχάσει για λίγο τις μαρξιστικές καταβολές του και ας σκεφθεί ότι ζει σε μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα, στην οποία η ιδιοκτησία δεν τελεί υπό διωγμόν. Συνεπώς εκείνο που ενδιαφέρει τους πολίτες της δεν είναι τι περιουσιακά στοιχεία διαθέτει ο κάθε πολιτικός, αλλά αν τα απέκτησε αθεμίτως κατά  τη διάρκεια της βουλευτικής του θητείας. Διότι αυτό είναι ανήθικο, ανεπίτρεπτο και ποινικώς κολάσιμο.