ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΥΤΟ-ΑΝΑΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΙ: Τίτλος Επιτίμου στον Ιατρίδη

Του Επισμηναγού (Ι) ε.α. Γεωρ. Β. Κασσαβέτη

τ. Δ/ντος Συμβούλου ΕΑΑΑ

            Οι τιμητικοί τίτλοι απονέμονται, ως γνωστόν, για να τιμήσουν κάποιους που διακρίθηκαν, κάποιους που προσέφεραν κάτι το εξαιρετικό στον τομέα στον οποίο υπηρέτησαν. Αντιθέτως χάνουν την έννοιά τους και την αξία τους, όταν απονέμονται αδιακρίτως σε όλους. Οίκοθεν νοείται ότι οι τιμητικοί αυτοί τίτλοι δεν αυτo-απονέμονται. Κι ο λόγος είναι απλός. Αν οι άγιοι της εκκλησίας π.χ. αυτό-αγιοποιούντο, τότε τα εορτολόγια θα είχαν  τον όγκο των εγκυκλοπαιδειών.

            Αφορμή για αυτή την εισαγωγή μας έδωσε το γεγονός της απονομής του τίτλου του επιτίμου προέδρου στον τέως πρόεδρο της ΕΑΑΑ κ. Κων. Ιατρίδη. 

Κυριολεκτικά μείναμε άναυδοι, όταν ο ίδιος ο κ. Ιατρίδης προσεκόμισε στο Δ.Σ. το ΦΕΚ, με το οποίο του απονέμετο ο τίτλος του επιτίμου προέδρου της ΕΑΑΑ. Και η έκπληξη δεν οφείλετο μόνο στο γεγονός ότι η πρόταση της απονομής δεν είχε υποβληθεί από το κατ’ ουσία αρμόδιο Δ.Σ. της ΕΑΑΑ, αλλά και στην ταχύτητα της απονομής. Αλήθεια, δεν είναι εκπληκτικό, όταν ο κ. Ιατρίδης δεν έχει προσέλθει ακόμη στην ΕΑΑΑ να παραδώσει στον διάδοχό του, να έχει ήδη μεριμνήσει για την υστεροφημία του;........

Τέτοιες ταχύτητες στη δημόσια διοίκηση είχαμε χρόνια να δούμε. Ας δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

            Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ.3^α του άρθρου 15 του Π.Δ. 163/80 « τιμητικοί τίτλοι επιτίμων προέδρων, αντιπροέδρων και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου δύνανται να απονέμονται : α) Υπό του Υπουργού Εθνικής Αμύνης, προτάσει του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας εις τους διατελέσαντες προέδρους, αντιπροέδρους και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενώσεως». 

Τυπικά νόμιμη λοιπόν η ενέργεια του κ. Α/ΓΕΑ. Αλλά με ποια κριτήρια εισηγήθηκε την απονομή αυτή ο κ. Βαϊτσης; Από ποιόν πληροφορήθηκε, για « τις υπηρεσίες που προσέφερε προς τους εν αποστρατεία συναδέλφους του και την προσφορά του στην ανάπτυξη του Αεροπορικού Πνεύματος εν γένει», ο κ. Ιατρίδης; Όταν το πανελλήνιο είχε βουίξει για όσα συνέβαιναν στην ΕΑΑΑ, ο κ. Αρχηγός του ΓΕΑ, ο οποίος ασκεί και την εποπτεία της δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε; Ακόμη κι αν δεχθούμε καλόπιστα ότι δεν γνώριζε την κατάσταση, δεν όφειλε, για τυπικούς και μόνο λόγους, να ζητήσει την άποψη του Δ.Σ. της ΕΑΑΑ;

            Βέβαια ό γέγονε, γέγονε. Για την ιστορία  όμως και μόνο πληροφορούμε τον κ. Αρχηγό, ότι κατά την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της Ενώσεως ο κ. Ιατρίδης δεν δικαιούται τον εν λόγω τίτλο, διότι κατά την τριετή θητεία του ως πρόεδρος της ΕΑΑΑ, όχι μόνο δεν «προσέφερε υπηρεσίες προς τους εν αποστρατεία συναδέλφους του», όχι μόνο δεν συνέβαλε «στην ανάπτυξη του Αεροπορικού Πνεύματος», τουναντίον μάλιστα δεν υλοποίησε καμιά απολύτως από την πληθώρα των εξαγγελιών, τις οποίες είχε εντάξει στο πολυδιαφημισμένο μεγαλοϊδεάτικο  και εξωπραγματικό «Σχέδιο Δράσης» του και δεν κατάφερε να επιλύσει κανένα από τα πολλαπλά προβλήματα που απασχολούν τα μέλη της Ενώσεώς μας. Αντίθετα μάλιστα, με την αυταρχική διοίκηση που άσκησε και τις ανθενωτικές θέσεις του, δίχασε βαθύτατα τα μέλη και οδήγησε την Ένωση ένα βήμα πριν τη διάλυση. 

Αναλυτικότερα :

            α. Αναζητώντας απολύτως ελεγχόμενους συνεργάτες, άλλαξε τρείς (3) Δ/ντες Συμβούλους και δύο (2) Γραμματείς του Δ.Σ. στο πρώτο μόλις εξάμηνο της προεδρίας του. Παραβιάζοντας μάλιστα κατάφωρα τη διάταξη του άρθρου 13 του νόμου 2690/99 επέβαλε την εκλογή του αντιπροέδρου κ. Κων. Δελλή και στη θέση του Δ/ντος Συμβούλου. Χρειάστηκε η παρέμβαση του ΓΕΑ για να αποκατασταθεί η νομιμότητα.

            β. Ποινικοποίησε την ενωσιακή δραστηριότητα υποβάλλοντας μηνύσεις εναντίον των στενών  συνεργατών του, για ασήμαντες αφορμές, που συναντά κανείς σε όλα τα συλλογικά όργανα. Το πόσο ασήμαντα ήσαν τα αίτια των μηνύσεών του αποδεικνύεται εκ του γεγονότος, ότι καμία από τις μηνύσεις του αυτές δεν έχει παραπεμφθεί στο ακροατήριο.

            γ. Κατήγγειλε κατ’ επανάληψη απολύτως δικαιολογημένες διαμαρτυρίες  συνεργατών του, ως δήθεν παρακώλυση συνεδριάσεως  (άρθρο 197 Π.Κ.), με αποτέλεσμα  την προσαγωγή τους στο Αστυνομικό Τμήμα, ως κοινών κακοποιών, διασύροντας τους ίδιους, την Ένωση, αλλά και την Πολεμική Αεροπορία γενικότερα.

            δ. Θεωρώντας την Ένωση στρατιωτική Μονάδα καλούσε σε απολογία και προέβαινε σε έγγραφες συστάσεις σε ηλικιακά πολύ μεγαλύτερους  συνεργάτες του στο Δ.Σ. , παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι το Δ.Σ. στελεχώνουν άτομα μεγάλης ηλικίας, με οικονομικά, οικογενειακά, ή προβλήματα υγείας, τα οποία προσφέρουν μάλιστα εθελοντική και όχι έμμισθη εργασία.

            ε. Παραβιάζοντας εσκεμμένα τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 του νόμου 2690/99 ηρνείτο τη χορήγηση υπηρεσιακών εγγράφων στα ίδια τα μέλη του Δ.Σ. , εξαναγκάζοντάς τα να προσφεύγουν στον Εισαγγελέα Ακροάσεων στην τέως Σχολή Ευελπίδων για τη χορήγησή τους.

            στ. Διέκρινε τα μέλη της Ενώσεως ανάλογα με την προέλευσή τους , τον κατεχόμενο βαθμό, την ειδικότητα και τις θέσεις που κατέλαβαν κατά τη διάρκεια της θητείας τους στην ενεργό υπηρεσία και όχι ως ισότιμα, με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, όπως θεωρούνται από το ισχύον νομικό πλαίσιο. Ελάχιστο απτό δείγμα των αλαζονικών και ανθενωτικών αυτών θέσεών του περιέχεται σε έγγραφό του και έχει ως εξής. 

« Η νοοτροπία των εξ’ Ανθυπασπιστών προερχομένων Αξιωματικών « κυριαρχούμε στις Ενώσεις γιατί είμαστε πλειοψηφία» και ως συνταξιούχοι Αξιωματικοί είμαστε όλοι ίσοι και δεν υπάρχουν βαθμοί, δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στην κοινή λογική, αφού παραγνωρίζει τις ευθύνες των Αξιωματικών υψηλής ευθύνης και το επικίνδυνο της αποστολής των ιπταμένων…Όλοι θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι έχουμε δικαιώματα ανάλογα με τις ευθύνες που αναλαμβάνουμε στη σταδιοδρομία μας. Η ισότητα των ανίσων είναι η μεγαλύτερη ανισότητα, δηλώνει ο μέγας Αριστοτέλης». ( Προφανώς ο κ. Ιατρίδης δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι « ο μέγας Αριστοτέλης» δεν θεωρεί ανίσους, εκείνους που ο νόμος καθιστά ίσους, όπως εν προκειμένω τα μέλη της ΕΑΑΑ).

            Κατόπιν όλων των ως άνω πραγματικών γεγονότων και πολλών ακόμη, που για λόγους χώρου παραλείψαμε, ερωτούμε κάθε καλόπιστο. Ποιές υπηρεσίες προσέφερε  στους ε.α. συναδέλφους του, και με ποιες πράξεις του συνεισέφερε στην ανάπτυξη του Αεροπορικού Πνεύματος ο κ. Ιατρίδης, ώστε να δικαιούται αυτή την τιμητική διάκριση;

 Οι τιμητικές διακρίσεις πρέπει να εκφράζουν και όχι να προκαλούν το περί δικαίου αίσθημα της πλειοψηφίας των συναδέλφων μας κ. Αρχηγέ. Και η απονομή του τίτλου του επιτίμου προέδρου της ΕΑΑΑ στον κ. Ιατρίδη  έχει προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση μεταξύ των μελών της.Η ακολουθηθείσα διαδικασία ήταν μεν τυπικά νόμιμη, πλην αντίθετος προς την υφιστάμενη πρακτική. Και , ως γνωστόν, το νόμιμο δεν είναι πάντοτε και ηθικό. Και κάτι ακόμη. Όπως και οι άγιοι της εκκλησίας, έτσι και οι « όσιοι» των διαφόρων κλάδων, προτείνονται από εκείνους που γνωρίζουν και τιμούν το έργο τους και δεν μεριμνούν οι ίδιοι για την «οσιοποίησή» τους.

            Για τους παραπάνω λόγους το Δ.Σ. της ΕΑΑΑ, το οποίο απηχεί την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών, κατά τρόπον έμμεσο  και διακριτικό μεν, πλην ξεκάθαρο και σαφή, έχει εκφράσει την αντίθεσή του για την απονομή του τίτλου του επιτίμου προέδρου στον κ. Ιατρίδη. Ούτως όμως ή αλλέως ο τίτλος αυτός για τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών της ΕΑΑΑ θεωρείται ανύπαρκτος.

Για το ίδιο θέμα:  ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΙΤΛΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΣ/ ΕΑΑΑ