Το Αναστάσιμο έθιμο του "ΡΟΥΚΕΤΟΠΟΛΕΜΟΥ" στο Βροντάδο της Χίου

Κάθε ομάδα χρησιμοποιεί το δικό της όνομα όπως 

Ίκαρος, Δαίδαλος.....

Γράφει ο Ταξχός ε.α. Αργύρης Ανδριώτης ΣΣΕ 1976

ΡΟΥΚΕΤΟΠΟΛΕΜΟΣ

Πάσχα στην Χίο σημαίνει ρουκετοπόλεμος, ένας αναίμακτος «πόλεμος» ανάμεσα σε δύο ενορίες του Βροντάδου, την ενορία του Αγίου Μάρκου και την ενορία της Παναγίας της Ερειθιανής.

Τα έθιμο ξεκινά από παλιά, την εποχή της τουρκοκρατίας και με εξαίρεση τα χρόνια της γερμανικής κατοχής που για οικονομικούς λόγους κινδύνεψε να σταματήσει και τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας, λόγω απαγόρευσης συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Τα παιδιά των δύο ενοριών έπαιζαν πετροπόλεμο με σφεντόνες. Στην συνέχεια άρχισαν να εμπλέκονται και οι μεγαλύτεροι με αποτέλεσμα οι σφεντόνες να αντικατασταθούν από κανονάκια που έφερναν οι ναυτικοί από πλοία που παροπλίζονταν στο λιμάνι της Χίου. Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου..........
έριχναν κανονιές από την αυλή της μίας εκκλησίας στην άλλη, για να γιορτάσουν την Ανάσταση και με τον δυνατό κρότο τους προσπαθούσαν να σπάσουν τα τζάμια της "αντίπαλης" εκκλησίας. Οι κατακτητές Τούρκοι φοβήθηκαν για την χρησιμοποίηση των κανονιών σε πιθανή εξέγερση των κατοίκων, και κατάσχεσαν τα κανονάκια . Οι ενορίτες των δύο εκκλησιών άρχισαν να σκέφτονται ένα νέο τρόπο για να συνεχίσουν τον "πόλεμο" με κάτι εντυπωσιακό αλλά που να μην τους το απαγορεύσουν οι Τούρκοι. Η λύση δόθηκε από τους ενορίτες του Αγίου Μάρκου και τον πυροτεχνουργό Κορακάκη που είχε το εργαστήριό του στην πόλη. Τους έφτιαξε ρουκέτες.

Κάθε ρουκέτα αποτελείται από δύο μέρη, το καλούπι που είναι ένας κύλινδρος, φτιαγμένος από χαρτί και ισχυρή κόλλα και το ρουκετόξυλο, μία βέργα που έχει συγκεκριμένες διαστάσεις και βάρος . Οι κατασκευαστές τους γεμίζουν το καλούπι με ένα μείγμα που οι αναλογίες των υλικών όπως και η όλη διαδικασία, αποτελούν εφτασφράγιστο μυστικό και στο κάτω μέρος προσθέτουν το φυτίλι. Δένουν καλά το γεμισμένο καλούπι πάνω στο ρουκετόξυλο και η ρουκέτα είναι έτοιμη για εκτόξευση!

Η όλη διαδικασία ξεκινά από την επομένη του ΠΑΣΧΑ και ολοκληρώνεται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου με την εκτόξευση και της τελευταίας ρουκέτας. Οι κάτοικοι των ενοριών, σχηματίζουν ομάδες -παρέες- που θα ασχοληθούν με την κατασκευή των ρουκετών. Κάθε ομάδα χρησιμοποιεί το δικό της όνομα όπως Ίκαρος, Δαίδαλος, Κόμπρα κ.α. και αποτελείται από τρία έως πέντε άτομα, κυρίως νεαρής ηλικίας. Η κάθε ενορία φτιάχνει όσες περισσότερες ρουκέτες μπορεί, αφού νικητής του ρουκετοπόλεμου είναι αυτός που θα ρίξει τις περισσότερες ρουκέτες στον αντίπαλο. Μετά επιλέγουν τις θέσεις των «πυροβολείων» και στήνουν τους ρουκετοσύρτες, κατασκευές πάνω στις οποίες τοποθετούνται οι ρουκέτες που θα εκτοξευθούν. Αρχικά η ρίψη των ρουκετών γινόταν από τις σκεπές των εκκλησιών αλλά μετά από μερικά ατυχή περιστατικά, η ρίψη συνεχίστηκε έως σήμερα από τα χωράφια γύρω από τις εκκλησίες. 

Ο στόχος για τους Παναγούσους (ενορίτες της Παναγιάς της Ερειθιανής) είναι ο τρούλος (κουμπές) και το Λιονταράκι του Αγίου Μάρκου (είναι το έμβλημα του Αγίου Μάρκου στην αγιογραφία πάνω από την κεντρική πύλη του ναού) και 

στόχος των Αγιομαρκούσων (ενορίτες του Αγίου Μάρκου) είναι το ρολόι της Παναγιάς της Ερειθιανής.

Μεγάλο Σάββατο. Οι ομάδες είναι σε εγρήγορση για τις τελευταίες ετοιμασίες. Μια βόλτα του επισκέπτη στην περιοχή είναι αρκετή για να νοιώσει τι είναι για τους Βρονταδούσους ο ρουκετοπόλεμος. Οι ρουκετατζήδες και των δύο ενοριών, αρχίζουν με παρέλαση, ξεκινώντας από το Δημαρχείο της Ομηρούπολης
και σε μια πανηγυρική ατμόσφαιρα, με ανταλλαγή πειραγμάτων, με αρκετό χιούμορ αλλά και προκλήσεις, φτάνουν στις ενορίες τους και παίρνουν θέση μάχης γι' αυτό που θα επακολουθήσει.

Ανάσταση. Με το προειδοποιητικό σφύριγμα μιας κόρνας ξεκινούν οι "εχθροπραξίες" αργά το βράδυ με συνεχώς αυξανόμενη ένταση. Με το άκουσμα του "Χριστός Ανέστη" έχουμε το αποκορύφωμα της "μάχης". Χιλιάδες (περισσότερες από 150.000) ρουκέτες εκτοξεύονται από τις αντίπαλες πλευρές προσφέροντας ένα θέαμα μοναδικό, φανταστικό και εντυπωσιακό. Ο ουρανός γεμίζει από τις φωτεινές τροχιές των ρουκετών, κάνοντας την νύχτα μέρα. Οι φωνές και οι πανηγυρισμοί για τις όποιες επιτυχίες συμπληρώνουν το σκηνικό.

Κυριακή του Πάσχα. Με τον ερχομό της Κυριακής του Πάσχα οι ρουκετατζήδες ελέγχουν τις απώλειές τους κάνοντας αυτοψία ο ένας στην ενορία του άλλου. . Τα ρουκετόξυλα που έχουν πέσει σε κάθε εκκλησία θα μετρηθούν και έτσι θα ανακυρηχθεί ο νικητής.

Η συνάντηση των αντιπάλων ομάδων προσφέρει έντονα πειράγματα για το ποιος είναι ο νικητής, χωρίς όμως να υπάρχει σίγουρη απάντηση και χωρίς να έχει και τόση σημασία, αφού στον "πόλεμο" αυτό δεν υπάρχουν χαμένοι.

Ακολουθεί η "συμφιλίωση" των αντιπάλων δίνοντας τα χέρια και κλείνετε το νέο ραντεβού για την επόμενη χρονιά με μοναδικό γνώμονα την αγάπη και την φιλία. Το πιο κάτω απόφθεγμα είναι χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί.

Εμείς κι αν πολεμήσαμε

κακία δεν θα μείνει

την άλλη μέρα της Λαμπρής

εκλείσαμε Ειρήνη

Κάθε χρόνο ο Βροντάδος συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες που ταξιδεύουν στην Χίο τις ημέρες του Πάσχα μόνο και μόνο για να ζήσουν από κοντά τον ρουκετοπόλεμο. Χιλιάδες ανθρώπων καταφθάνουν κάθε χρόνο για να παρακολουθήσουν αυτό το υπέροχο, μοναδικό και φαντασμαγορικό θέαμα.

Αν σκοπεύετε να γιορτάσετε το Πάσχα μακριά από το σπίτι σας, σας προτείνω, η Χίος να είναι από τις πρώτες επιλογές σας, έτσι εκτός από τα πολλά που έχει να σας προσφέρει το νησί, θα έχετε την ευκαιρία να ζήσετε μια Ανάσταση, στο Βροντάδο, διαφορετική από ότι έχετε συνηθίσει.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Αργύριος Ανδριώτης
Στρατιωτικός ε.α. εκ Καρυών Χίου
Πηγές: www.rocketwar.gr
Μαρτυρίες πρωταγωνιστών και παλιών Βρονταδούσων.