Υπόθεση Αεροπόρων - ΣΑΣΙ (2)

ΠΡΟΣ

ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ

Από τον Επισμηναγό (Ι) ε.α. Γεώρ. Β. Κασσαβέτη

τ. Διευθύνοντα Σύμβουλο ΕΑΑΑ- τ. Πρόεδρο Πιλότων Ο.Α.

                        Κύριοι.

            Προφανώς τα λάθη είναι ανθρώπινα και εκτός του Πάπα… ουδείς δικαιούται τον τίτλο του αλάθητου. Ως εκ τούτου τα λάθη πρέπει να είναι συγγνωστά, υπό τον όρο ότι δεν είναι εσκεμμένα και κατ’ εξακολούθηση. Και επί του προκειμένου, όσον αφορά το θέμα «της υποθέσεως των αεροπόρων», ξεκινώντας καλοπροαίρετα , δέχομαι την εξήγηση του αναλαβόντος την ευθύνη της αναρτήσεως  μέλους του Δ.Σ. του Συνδέσμου  « αποφάσισα να προβώ στην ανάρτηση απλά γιατί αποτελεί πεποίθησή μου ότι η εξονυχιστική διερεύνηση και η μελέτη της ιστορίας είναι πάντοτε προτιμότερη από την άγνοια ή τη λήθη, όποια κι αν είναι η ιστορική αλήθεια ή εκδοχή , την οποία ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστεύει…».

            Το ερώτημα όμως είναι το εξής.  Ποια ήταν η μελέτη και η έρευνα την οποία δημοσίευε η έγκριτη εφημερίδα, την οποία από καλή πρόθεση, να κάνει τα μέλη του Συνδέσμου σοφότερα, αναδημοσίευσε ο καλός συνάδελφος; Ότι ο Διοικητής της Σχολής Ικάρων κάλεσε έναν............

πρωτοετή Δόκιμο του ΕΚΕΧ στο γραφείο του και υπό τον  ωμό εκβιασμό   « η τυχόν άρνηση της εκτέλεσης της διαταγής ισοδυναμεί με καταδίκη των δικών σου» τον διέταξε να πάρει κρυφά ένα εκπαιδευτικό αεροπλάνο Harvard και να πάει στην Αλβανία; Δεν γνώριζε ο Διοικητής της Σχολής ότι στο στάδιο της εκπαιδεύσεως που βρισκόταν τότε ο Δόκιμος αυτός δεν μπορούσε να εκτελέσει αυτή την αποστολή ; Τι είδους εθνική αποστολή ήταν αυτή, όταν εκείνος στον οποίο ανετίθετο δεν ήταν εις θέσιν να την πραγματοποιήσει;

            Αλλά αφού επρόκειτο περί «εξονυχιστικής μελέτης» είδε πουθενά στο δημοσίευμα της Καθημερινής ο υπεύθυνος της ιστοσελίδος ποιος ήταν ο σκοπός της αποστολής, την οποία δήθεν ο Διοικητής χαρακτήρισε εθνική; Μπορούσε να χαρακτηρισθεί εθνική μια τέτοια ενέργεια, η οποία υπονόμευε την εθνική προσπάθεια της τότε στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας να πείσει τους Αμερικανούς να εφοδιάσουν την τότε ΕΒΑ με αεριωθούμενα α/φ, όταν η προσπάθεια αυτή τορπιλλιζόταν από την Αγγλική Αποστολή, υπό το πρόσχημα της κομμουνιστικής διάβρωσης της Αεροπορίας;

             Αλλά ας έλθουμε στην ουσία του  θέματος. Το δημοσίευμα της Καθημερινής καμιά έρευνα δεν δημοσιοποιούσε και κανένα νέο στοιχείο δεν προσκόμιζε. Αναμασούσε απλά τα γνωστά επιχειρήματα της Κομμουνιστικής Αριστεράς. Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι το μέλος του Δ.Σ. του Συνδέσμου δεν γνώριζε τα σχετικά ιστορικά γεγονότα θα έπρεπε να αποφύγει τη δημοσίευση, όταν ο έμπειρος γνώστης και σύμβουλος του Συνδέσμου πτέραρχος τον συμβούλευσε να μην αναρτήσει το συγκεκριμένο κείμενο, διότι το θέμα έχει πολιτική χροιά. Αλλά και πέραν αυτού από την επιστολή του Ακριβογιάννη, προς τον δικτάτορα της Αλβανίας Ενβέρ Χότζα, η οποία γράφτηκε στις φυλακές των Τιράνων και την οποία δημοσιεύει η εφημερίδα δεν προκύπτει απεριφράστως ότι ο διαφυγών ήτο ένας συνειδητοποιημένος κομμουνιστής;  Ούτε κι αυτό το είδε ο κ. πτέραρχος;

            Αναμφιβόλως ένας άνθρωπος αυτής της διανοητικής στάθμης, και την πολιτική χροιά του δημοσιεύματος αντελήφθη, και ότι κανένα νέο στοιχείο δεν προσεκόμιζε πρόσεξε, και τη σπίλωση της μνήμης των δύο ιστορικών συναδέλφων μας διαπίστωσε. Απλούστατα ήθελε να περάσει αυτές τις θέσεις του δημοσιεύματος, οι οποίες προφανώς απηχούσαν τις προσωπικές του απόψεις επί του θέματος, εκμεταλλευόμενος την αβελτηρία, την αδιαφορία, την έλλειψη επιτήρησης, και την εμπιστοσύνη των λοιπών μελών του Δ.Σ. Εξ’ ου και η- προς τιμήν του-ανάληψη της ευθύνης αποκλειστικά από τον ίδιο.

            Όντας πολύ αποκαρδιωμένος από τη μέχρι τώρα πορεία του Συνδέσμου, δεν παρακολουθούσα τις δραστηριότητές του,  οι οποίες, εξ’ όσων πληροφορούμουνα, αποσκοπούσαν αποκλειστικά στην προβολή της ηγετικής ομάδος και όχι στην ενασχόληση με τα προβλήματα των πενομένων συναδέλφων μας και δεν επισκεπτόμουν την ιστοσελίδα του. Η παρέμβασή μου για το ως είρηται θέμα οφείλεται  στην παρότρυνση αρκετών συναδέλφων, όταν διαπίστωσαν  τόσο τη διαπόμπευση των δύο εμβληματικών ηγετών του ιστορικού Όπλου μας πτεράρχων Εμμ. Κελαϊδή και Αν. Βλαντούση, όσο και τα πελώρια ψεύδη τα οποία  με τη φιλοξενία του άρθρου, αλλά και με την ανακοίνωσή σας μεταφέρατε στους μη γνωρίζοντες το θέμα νεωτέρους συναδέλφους.

            Δειγματοληπτικά αναφέρω την εξής περικοπή του κειμένου της δικής σας ανακοινώσεως. « Επί πλέον , το επίσης θλιβερό και αξιοπερίεργο (παράδοξο?) είναι ότι ενώ εκκρεμούσαν σωρείες μηνύσεων των «ΘΥΜΑΤΩΝ»  κατά των κατηγορηθέντων ως σκευωρών και βασανιστών τους, οι μηνύσεις αυτές ουδέποτε εκδικάστηκαν, και τούτο διότι στη χορηγηθείσα αμνηστία μνημονεύονταν τα  «διαπραχθέντα αδικήματα» της περιόδου αυτής……με συνέπεια μαζί με τα «θύματα» να αμνηστευθούν και οι ενδεχόμενοι ΘΥΤΕΣ».  Γι αυτό κύριοι όψιμοι ιστορικοί του Συνδέσμου δεν εκδικάστηκαν οι μηνύσεις των κατηγορουμένων; Ή μήπως επειδή οι πραγματογνώμονες Νικ. Χρηστέας χειρουργός, Αρ. Γούτας ειδικός παθολόγος και Ιωάν. Λουκόπουλος προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, τους οποίους όρισε ο Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Γ. Αποστολόπουλος να εξετάσουν τις μηνύσεις των κατηγορουμένων έβγαλαν απαλλακτικό βούλευμα, με το οποίο αποφαίνοντο: « ‘Οτι δεν πρέπει να ασκηθεί μήνυση κατ’ ουδενός των μηνυθέντων για όλα τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται»;

            Τόσο η δική μου παρέμβαση, όσο και η αντίστοιχη άλλων συναδέλφων, σε κάθε άλλη περίπτωση, θα συνήγειρε τους υπευθύνους, ώστε να κατεβάσουν αμέσως το κατάπτυστο και προσβλητικό για τέως συναδέλφους μας δημοσίευμα ,- εσείς το κατεβάσατε με καθυστέρηση όταν άρχισαν να σας έρχονται τα μηνύματα των αγανακτισμένων συναδέλφων- θα ζητούσαν συγγνώμη για το λάθος τους και το θέμα θα έκλεινε χωρίς παρενέργειες. Όμως εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι που λέει κι ο λαός.

            Δημοσιεύοντας σήμερα τη σύντομη επιστολή μου με την οποία σας επεσήμαινα το ατόπημά σας, όχι μόνο δεν επιδεικνύετε μεταμέλεια για την απρέπειά σας να προβάλλετε τα επιχειρήματα των ηττημένων του συμμοριτοπολέμου και να συνεργήσετε στη σπίλωση δύο ιστορικών ηγετικών φυσιογνωμιών του ηρωικού Όπλου μας, αλλά συνεχίζετε να τροφοδοτείτε ένα κλίμα τριβής με ένα συνάδελφο, ο οποίος ναι μεν δεν είναι μέλος του Συνδέσμου σας, πλην έχει την ίδια με σας προέλευση και είναι κατά πολύ αρχαιότερός σας. Αλλά για σας αυτό φαίνεται ότι αποτελεί ασήμαντη λεπτομέρεια. Και το χειρότερο είναι ότι προκαλείτε διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά περιστατικά. Συγκεκριμένα.

            α. Κατ’ αρχήν δημοσιεύετε την απάντησή μου , με την οποία καταρρίπτω τα ψευδοεπιχειρήματα του άρθρου της Καθημερινής, υπογραμμίζοντας πάνω στο δικό μου κείμενο φράσεις μου με κίτρινο ή κόκκινο μαρκαδόρο, θέμα αντιδεοντολογικό και ανεπίτρεπτο. Το περιεχόμενο του κειμένου μου θα μπορούσατε να το σχολιάσετε παντοιοτρόπως, χωρίς όμως να αλλοιώνετε την έννοια με δικές σας επεμβάσεις επί του κειμένου.

            β.  Σχολιάζοντας την παρατήρησή μου « τώρα εξηγώ τη σημείωση και μάλιστα με κόκκινα γράμματα κάτω από το άρθρο μου για το έπος του 40 ότι οι απόψεις μου δεν ήταν σύμφωνες με τις απόψεις του Δ.Σ. του Συνδέσμου» με την υποσημείωση (1) αναφέρεσθε παραπλανητικά στην διευκρίνιση «ΠΡΟΣΟΧΗ: «Ο Ίκαρος» δεν υιοθετεί απαραίτητα τις απόψεις των συγγραφέων των άρθρων-σχολίων που φιλοξενεί…». Ο διαστρεβλώνων όμως την παρατήρησή μου παραλείπει να αναφέρει, ότι τώρα μεν η ενημερωτική αυτή ετικέττα έχει τοποθετηθεί στην κορυφή της σχετικής σελίδος, στην οποία καταχωρούνται όλα τα άρθρα, ενώ τότε η σχετική ετικέττα και μάλιστα με κόκκινα γράμματα αφορούσε αποκλειστικά και κατ’ εξαίρεση το δικό μου άρθρο. Προς επίρρωση του ισχυρισμού μου επικαλούμαι την παρ. (β) της από 21 Νοεμβρίου 2014 επιστολής παραιτήσεώς μου από το Σύνδεσμό σας, την οποία αν έχετε την αεροπορική λεβεντιά δημοσιοποιήστε την, ώστε οι συνάδελφοι να ενημερωθούν σφαιρικά και όχι κατά το πρότυπο της μονολιθικότητος, το οποίο ισχύει σε ανελεύθερα καθεστώτα.

            γ. Συνεχίζοντας τη στρεβλωτική, προσφιλή  ως φαίνεται, τακτική σας, γράφετε περαιτέρω στην υποσημείωσή σας υπ’αριθ.(2) « Ο κ. Κασσαβέτης παραιτήθηκε από τον Σύνδεσμο στις 20 ΝΟΕ 2014, με αφορμή, μεταξύ άλλων διαφωνιών του, ότι με την ομόφωνη απόφαση Δ.Σ., Επιτροπής Δεοντολογίας και Επιτροπής Διαχείρισης Ιστοσελίδας ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ άρθρο του με θέμα « ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ», εν γνώσει σας ότι απλώς το θέμα αυτό ήταν η αιτία που ξεχείλισε το ποτήρι, καθώς είχε προηγηθεί η ανοίκειος και ασεβής προς το πρόσωπό μου φραστική επίθεση του μέλους του Δ.Σ. του Συνδέσμου σας κ. Λέλλα και ο εμπαιγμός και η στοχοποίησή μου από τον κ. Βυζάντιο, όταν τοποθέτησε την ετικέττα «οι απόψεις του συντάκτου δεν απηχούν τις απόψεις του Δ.Σ. του Συνδέσμου» κατ’ εξαίρεση στο δικό μου άρθρο για το έπος του 40.

             Αλλά μια και ο λόγος για το Πολυτεχνείο, προς τι οι ομόφωνες αποφάσεις όλων αυτών των οργάνων του Συνδέσμου να μη δημοσιευθεί το άρθρο; Μήπως επειδή τα στοιχεία που περιείχοντο σ’αυτό,  τα οποία προήρχοντο, τόσο απ’ την απόφαση του Εφετείου Αθηνών, στο οποίο εκδικάστηκε η υπόθεση την Άνοιξη του 1975, εν μέση Δημοκρατία, όσο και στις μαρτυρίες των τότε πρωταγωνιστών, ανέτρεπαν τις τερατολογίες για εκατόμβες νεκρών, ή την άποψη μερικών μπαχαλάκηδων  ψευδοαντιστασιακών ότι δήθεν το Πολυτεχνείο ανέτρεψε τη δικτατορία , δηλαδή τους μύθους πάνω στους οποίους χτίστηκε η πολιτική καριέρα ενός μεγάλου αριθμού αργοσχόλων, οι οποίοι δεν είχαν κολλήσει ούτε ένσημο στο Δημόσιο ή τον Ιδιωτικό τομέα;

             Όταν ο τότε και σήμερα υπεύθυνος της ιστοσελίδος του Συνδέσμου ανέλαβε την ευθύνη, όπως διατείνεται, να δημοσιεύσει το άρθρο για την υπόθεση των αεροπόρων, για να μη μας αφήσει στο σκοτάδι της άγνοιας, δεν είναι περίεργο να αγνοήσει τα συνταρακτικά στοιχεία της αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών; Προτιμούσε τις φήμες των καπήλων της δήθεν αντίστασης ο ιστοριοδίφης συνάδελφος και όχι τα επίσημα στοιχεία της δικαστικής αποφάσεως, που προσδιόριζαν επακριβώς τους νεκρούς του Πολυτεχνείου σε είκοσι τρείς (23), αναφέροντας τα ονόματά τους, αλλά και το σημείο στο οποίο σκοτώθηκε ένας έκαστος;  Το γεγονός ότι στην απόφαση του Εφετείου αναφέρεται ότι « στους νεκρούς του Πολυτεχνείου δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε ένας φοιτητής και ουδείς σκοτώθηκε εντός του Πολυτεχνείου» δεν κέντρισε τη δημοκρατική ευαισθησία του κ. πτεράρχου, ώστε να πληροφορηθούμε από επίσημα και αρμόδια όργανα την αλήθεια;

            Εκ των ως άνω αβιάστως προκύπτει ότι ο Σύνδεσμος, ως μη όφειλε, «γέρνει» προς τα «αριστερά». Και μάλιστα γέρνει πολύ. Κι αυτό άρχισαν να το βλέπουν κι εκείνοι εκ των συναδέλφων που δεν δίνουν και πολύ σημασία. Εγώ δεν αρνούμαι σε κανένα να έχει τις πεποιθήσεις του, όποιες και να είναι αυτές. Τις πεποιθήσεις του όμως πρέπει να τις κρατάει για τον εαυτό του, όταν μετέχει σε μη πολιτικά συλλογικά όργανα. Δυστυχώς το μέλος του Συνδέσμου που διαχειρίζεται ανεξέλεγκτα, όπως παραπάνω από την ίδια την ομολογία του αποδείχτηκε, την ιστοσελίδα του Συνδέσμου, μεταφέρει μονόπλευρα τις απόψεις  της ιδεολογίας του, ακόμη κι όταν αυτές σπιλώνουν υπολήψεις ιστορικών φυσιογνωμιών του κλάδου μας.

            Κλείνοντας σας συνιστώ να μη σπεύδετε να πανηγυρίζετε, επειδή η πρόβλεψή μου ότι « ο Σύνδεσμος θα διαλυθεί» δεν έχει μέχρι τώρα επαληθευθεί. Διότι όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα τα πράγματα οι αγωνιούντες και πενόμενοι συνάδελφοί μας θέλουν κάποια στήριξη και κάποια ελπίδα για την ανάσχεση της θεομηνίας που τους έχει πλήξει, την οποία, δυστυχώς, ούτε η ΕΑΑΑ τα τελευταία χρόνια, για τους γνωστούς λόγους, δεν μπορεί να παρέξει.  Υπό άλλες συνθήκες αυτή την ελπίδα θα μπορούσε να τη δώσει ο Σύνδεσμός σας, αν άλλαζε τον προσανατολισμό του, γινόταν Σύνδεσμος όλων των Αποφοίτων της Σχολής Ικάρων, προάσπιζε, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, τα συμφέροντα των μελών του και δεν είχε ως μοναδικό σκοπό της υπάρξεώς του τις δημόσιες σχέσεις, οι οποίες εξυπηρετούν αποκλειστικά τα προσωπικά συμφέροντα των διοικούντων και όχι των μελών, τη  διοργάνωση πανηγύρεων και την κατάθεση στεφανιών.   

Συναδελφικά

Γεώρ. Κασσαβέτης- Επισμηναγός (Ι) ε.α.

   Πικέρμι 6 Νοε. 2016

Για το ίδιο θέμα δείτε και :
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ - Σ.Α.Σ.Ι.« ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ - Η σκευωρία καταρρέει.Ύστερα από 65 χρόνιαΗ ιστορική έρευνα δικαιώνει τον πιλότο (ίκαρο) Νίκο Ακριβογιάννη».