ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΝΗΣ

 Του Επισμηναγού(Ι) ε.α. 

Γεωρ. Β. Κασσαβέτη

            Αποτελεί κοινό τόπο, ότι πίσω από το πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου με στόχο την ανατροπή του Ερντογάν – Εφέντη στην Τουρκία ήτο το Κεμαλικό κατεστημένο, το οποίο εκφράζεται από τους στρατιωτικούς, τους δικαστικούς και τους εκπαιδευτικούς. Εξ’ ου και οι σαρωτικές διώξεις δεκάδων χιλιάδων εκπροσώπων των ως άνω κλάδων από το κατ’ επίφαση δημοκρατικό καθεστώς του Τούρκου Προέδρου.

            Φυσικά ο Νεο- Σουλτάνος της Τουρκίας , ο οποίος στο πίσω μέρος του κεφαλιού του έχει θέσει την αναβίωση της..........

αλήστου μνήμης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την επιστροφή στις ρίζες του Ισλάμ, γνωρίζει ότι οι προαναφερθέντες εκπρόσωποι του κοσμικού κράτους, το οποίο θεμελίωσε ο Μουσταφά Κεμάλ θα σταθούν εμπόδιο, τόσο στη διαιώνιση της αυταρχικής εξουσίας του, όσο και στην ισλαμοποίηση του κράτους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν προσπαθεί παντοιοτρόπως να θέσει τέρμα στην επιρροή των εν λόγω κλάδων στη λειτουργία του κράτους, όπως συνέβαινε μέχρι τον περασμένο Ιούλιο.

            

Στα πλαίσια αυτού του στόχου εντάσσονται και οι δηλώσεις του κ. Ερντογάν της 29^ης Σεπτεμβρίου , σχετικά με την Συνθήκη της Λωζάννης. Πιο συγκεκριμένα μιλώντας σε ακροατήριο Περιφερειακών Διοικητών ο Τούρκος Πρόεδρος είπε τα εξής. « Με τη Συνθήκη της Λωζάννης  δώσαμε στους Έλληνες τα νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη; Όσοι κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Λωζάννη δεν εκμεταλλεύτηκαν τη συνθήκη αυτή. Και επειδή αυτοί δεν την εκμεταλλεύτηκαν, δυσκολευόμαστε σήμερα εμείς».

            Προφανώς οι προκλητικές, ανιστόρητες και επικίνδυνες δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου έχουν δύο προφανείς στόχους. Ο πρώτος να χτυπήσει τον δημιουργό του κοσμικού κράτους Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε τη γνωστή συνθήκη και κατ’ επέκταση τους πυλώνες που στηρίζουν σήμερα το δημιούργημά του και ο δεύτερος να συσπειρώσει τον τουρκικό λαό, με τις εθνικιστικές, επεκτατικές βλέψεις του.

            Πέραν όμως των εμφανών στόχων του κ. Ερντογάν για εσωτερική κατανάλωση , οι δηλώσεις του αφ’ ενός μεν είναι προκλητικές και επικίνδυνες , διότι πυροδοτούν το υπάρχον αποσταθεροποιητικό κλίμα στην περιοχή, λόγω του Ισλαμικού Χαλιφάτου , του πολέμου στη Συρία και του τεράστιου μεταναστευτικού προβλήματος, αφ’ ετέρου δε είναι παντελώς ανιστόρητες. Πρώτον διότι με τη Συνθήκη της Λωζάννης όχι μόνο δεν δόθηκε κανένα νησί στην Ελλάδα, αλλ’ αντιθέτως, με πρόσχημα την ασφάλεια των Στενών, επεστράφησαν στην Τουρκία η Ίμβρος και η Τένεδος με αμιγώς ελληνικό πληθυσμό και δεύτερον διότι ότι οι φωνές των ακτών του Αιγαίου που ακούγονται στα ελληνικά νησιά θα έπρεπε και θα ήσαν ελληνικές, αν οι Οθωμανοί δεν κατελάμβαναν την από αρχαιοτάτων χρόνων ελληνικότατη Ιωνία, ή αν ο Κεμάλ δεν ξεκλήριζε τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας το 1922.

            Κλείνοντας θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε πως η Τουρκία δεν πρόκειται ποτέ να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και να καταστεί ένα πολιτισμένο δυτικό κράτος. Η μακραίωνα ιστορία απέδειξε ότι ήταν και θα παραμείνει ένας ανατολίτης βάρβαρος και διεθνής καβγατζής,  ο οποίος συνεχώς θα προκαλεί , θα διεκδικεί και θα δημιουργεί ευκαιρίες για να αρπάζει. Υπ’ αυτές τις συνθήκες η χώρα μας είναι καταδικασμένη, αν θέλει να είναι ελεύθερη, να ζει συνεχώς με το όπλο παρά  πόδα.