ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΕΠΓΟΣ (Ι) ε.α ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι. ΣΚΑΝΤΖΙΚΑΣ -τ. ΚΥΒΤΗΣ ΤΑΕ Α.Ε & Ο.Α Α.Ε

Γράφει ο
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.Ε.Ε.Σ «ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ» Α.Μ.Κ.Ε 

ΦΙΛΟΙ & ΦΙΛΕΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ

ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΤΩΝ Ε/Ι & Ε/Γ ΠΟΛΕΜΩΝ ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΣΚΑΝΤΖΙΚΑΣ

ΔΙΑΒΙΒΑΖΩ ΣΥΝ ΠΛΗΡΕΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΑΕΡΟΠΟΡΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΙΓΜΑ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΟΒΙΟ ΒΕΤΕΡΑΝΟ ΕΛΛΗΝΑ ΑΕΡΟΠΟΡΟ ΜΑΧΗΤΗ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ..........
ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΠΟΚΙΛΟΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΝ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣ 1940-1941 ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ -ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ 33ης ΜΟΙΡΑΣ ΕΛΑΦΡΟΥ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥ ΕΒΑ..

ΣΗΜΕΙΩΝΩ ΟΤΙ:

Α. Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΣΚΑΝΤΖΙΚΑΣ ΑΕΡΟΠΟΡΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΣΕ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΚΡΗΤΗ ΚΑΤΕΡΙΦΘΗ. ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΤΗΣ LUFTWAFFE ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
ΕΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ) ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΟΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΚΑΙ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ
ΤΟ ΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΔΑΠΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ (ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ) ΓΙΑ ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ ΟΣΤΩΝ κ.λ.π.


Β. ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΑ ΣΑΡΑΝΤΟ ΣΚΑΝΤΖΙΚΑ

1. Η ΑΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΣ ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ.ΤΟΝ ΜΑΙΟ 2015 ΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟΝ ΜΟΥΣΕΙΟΝ ΑΘΗΝΩΝ (ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΗΣ ΙΚΑΡΩΝ & ΤΟΝ ΠΑΣΥΒΕΤΑ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΓΕΑ), ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.

2. ΤΟΝ ΟΚΤ 2015 ΜΕ ΤΗΝ , ΤΟΤΕ, ΙΔΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ (ΠΑΝ.ΣΥ.Β.Α.) ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΝΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΗ ΕΠΙΤΙΜΟ ΜΕΛΟΣ ΜΑΣ ΤΟ 2016.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΜΑΣ ΠΡΟΛΑΒΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Δ. ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΕΕΣ ΚΗΡΥΚΕΙΟΝ ΑΜΚΕ

Π Λ Η Ρ Ε Σ     Β Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Κ Ο Ν  τ ο ύ  Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Ο Υ, Ε Ν Ζ Ω Η, Ε Λ Λ Η Ν Ο Σ Μ Α Χ Η Τ Ο Υ Ι Π Τ Α Μ Ε Ν Ο Υ Α Ε Ρ Ο Π Ο Ρ Ο Υ Π Ο Λ Ε Μ Ι Κ Η Σ Π Ε Ρ Ι Ο Δ Ο Υ 1940-1941 

τ ή ς  Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η Σ Β Α Σ Ι Λ Ι Κ Η Σ Α Ε Ρ Ο Π Ο Ρ Ι Α Σ

ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟΥ (Ι) έ.α – τ. ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ Τ.Α.Ε Α.Ε & Ο.Α A.E
ΣΑΡΑΝΤΟΥ Ι. ΣΚΑΝΤΖΙΚΑ

 

Σ Τ Ο Ι Χ Ε Ι Α  Ι Π Τ Α Μ Ε Ν Ο Υ     Α Ξ Ι Ω Μ Α Τ Ι Κ Ο Υ   Ε.Β.Α



1. ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΟΝΟΜΑ: ΣΑΡΑΝΤΟΣ ή ΣΑΡΑΝΤΗΣ.

ΕΠΩΝΥΜΟΝ: ΣΚΑΝΤΖΙΚΑΣ.

ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΡΟΣ: ΙΩΑΝΝΗΣ.

ΟΝΟΜΑ ΜΗΤΡΟΣ: ΜΑΡΙΑ.

ΟΝΟΜΑ ΣΥΖΥΓΟΥ: ΕΛΕΝΗ ΣΚΑΝΤΖΙΚΑ.

ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ: 1η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1914.

ΕΙΣ: ΜΗΝΑ - ΜΕΣΣΗΣ ΜΑΝΗΣ - ΟΙΤΥΛΟΥ ΝΟΜΟΥ ΛΑΚΩΝΙΑΣ.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΑΡΡΕΝΩΝ: «42828».

ΕΦΟΙΤΗΣΕ ΕΙΣ: 4ον & 9ον Γυμνάσια Αρρένων Αθηνών, όπου και απεφοίτησε με βαθμόν: 8 & 8/13 (της Κλίμακος 0-10), την 11ην Ιουλίου 1933.

ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΤΗΝ / ΕΙΣ: 08:00 - Κυ 15 Νοε 2015 / ΑΘΗΝΑΙ.

ΣΥΝΕΠΕΙΑ: Στεφανιαία Νόσος – Καρδιοαναπνευστική Ανακοπή.

ΕΤΑΦΗ ΕΙΣ / ΤΗΝ: Κοιμητήριον Ζωγράφου Αθηνών / Δευ 16 Νοε 2015.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΝΗΜΑΤΟΣ: «3876».

ΗΛΙΚΙΑ: 101 έτη & 8 μήναι.

2. ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΚΑΤΕΤΑΓΗ: 26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1934.

ΕΙΣ: ΣΧΟΛΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ / ΤΜΗΜΑ Ι (ΙΠΤΑΜΕΝΩΝ ΑΞΚΩΝ) ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ (4η ΣΕΙΡΑ ΙΚΑΡΩΝ).

ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΗΤΡΩΟΥ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ: «109» & «1850».

ΑΠΕΦΟΙΤΗΣΕ: 07 ΣΕΠ 1937.

ΑΠΕΝΕΜΗΘΗ ΠΤΥΧΙΟΝ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΑΕΡΟΠΛΑΝΩΝ ΤΗΝ: 17 ΣΕΠ 1937.

ΠΤΥΧΙΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥ Γ΄ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ: ΜΑΪΟΝ 1940.

ΠΤΥΧΙΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥ ΕΠΙ ΜΟΝΟΚΙΝΗΤΗΡΙΩΝ & ΠΟΛΥΚΙΝΗΤΗΡΙΩΝ ΑΕΡΟΠΛΑΝΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΕΤΝΡ: ΤΗΝ 10 ΑΠΡ 1943.

ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΟ 1950.

ΑΠΕΣΤΡΑΤΕΥΘΗ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΩΣ ΤΗΝ:  05 ΜΑΪΟΥ 1951.



23 Νοε 1937.

ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ.

3. ΠΡΟΑΓΩΓΑΙ


ΑΝΘΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ: 07 ΣΕΠ 1937.

ΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ: 07 ΣΕΠ 1940.

ΣΜΗΝΑΓΟΣ: 01 ΑΥΓ 1942.

ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟΣ: 13 ΜΑΡ 1945.

4. ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ - ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

α. Προ & κατά τους, Ελληνοιταλικόν και Ελληνογερμανικόν, Πολέμους.

ΣΑ/ Α΄ ΤΑΞΙΣ: ΝΟΕ 1934.

ΣΑ/ Β΄ ΤΑΞΙΣ: ΟΚΤ 1935.

ΣΑ/ Γ΄ ΤΑΞΙΣ: ΣΕΠ 1936. (Ονομάσθηκε Λοχίας).

ΣΑ/ Ονομασία Ανθυποσμηναγού: 07 ΣΕΠ 1937.

ΣΓΕΕ: 05 ΟΚΤ 1937 – 03 ΣΕΠ 1938.

ΑΒΣ: 04 ΣΕΠ 1938 – 12 ΜΑΙ 1939.

ΣΓΕΕ: 13 ΜΑΪΟΥ 1939 – 26 ΣΕΠ 1939.

ΣΑ: 27 ΣΕΠ 1939 – 27 ΜΑΙ 1940.

ΣΓΕΕ: 28 ΜΑΪΟΥ 1940 (Εντασσόμενος εις την 33ην Μ.Ε.Β).

13η ΜΝΣ: 28 ΟΚΤ 1940.

3030 ΜΟΝΑΔΑ (33η Μ.Ε.Β): 26 ΝΟΕ 1940.




ΜΑΡΤΙΟΣ 1945. ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟΣ

Εξωτερικόν και Εσωτερικόν του Στρατιωτικού Δελτίου Ταυτότητος εις την Μέσην Ανατολήν.

β. Μετά την διαφυγήν του εις Μέσην Ανατολήν τον Ιανουάριον 1942.

ΕΒΑ/ΑΔΑ: 02 ΜΑΡ 1942.

ΕΒΑ/ΡΑΦ/ΕΕΤΝΡ: 12 ΜΑΡ 1942.

ΡΑΦ/71 OTU: 29 ΜΑΪΟΥ 1942, ως Εκπτης ΚΑΕ & Σχολής Δικινητηρίων.

ΕΒΑ/Υ.Α: 30 ΜΑΙ 1943

ΕΒΑ/336 ΒΕΜΔ: 09 ΑΥΓ 1943.

ΕΒΑ/Υ.Α: 22 ΦΕΒ 1944.

ΕΒΑ/ΡΑΦ/ΕΕΤΝΡ: 13 ΙΟΥΝ 1944.

ΕΒΑ/336 ΒΕΜΔ: 30 ΟΚΤ 1944, Εκτελώντας χρέη Υποδιοικητού Μοίρας.

ΕΒΑ/Υ.Α /ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ : 25 ΔΕΚ 1944.

ΕΒΑ / ΑΔΑ-ΜΑ / ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ: 07 Ιουν 1945.

Υ.Α : 02 ΣΕΠ 1945.




2 ΔΕΚ 1942. ΣΜΗΝΑΓΟΣ

Εξωτερικόν και Εσωτερικόν του Στρατιωτικού Δελτίου Εισόδου εις το Ε.Ε.Τ.Ν.Ρ.


γ. Μετά την επιστροφήν των Μοιρών μας, εις την Ελλάδα και κατά την διάρκειαν του Κομμουνιστοσυμμοριτοπολέμου.

A.B.E 25 ΑΥΓ 1947 – 15 ΟΚΤ 1947

Α.Δ.Α :15 ΟΚΤ 1947

ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ: 21 ΙΟΥΝ 1948, με αρμοδιότητες Δκτού Ανεξαρτήτου Μοίρας, επι ενός Σμήνους της 336 Μ.Δ, ενός Σμήνους της 337 Μ.Δ και του νεοσυγκροτηθέντος Σμήνους ΧΑΡΒΑΡΝΤ.

Υ.Α / ΓΕΑ / Α΄ ΚΛΑΔΟΣ / Δνσις Εκπσεως: 04 Οκτ 1949. Σημειούται ότι κατά την υπηρεσίαν του εις ΓΕΑ, ζήτησε εγγράφως την επιστροφήν του εις την «Ζώνην Επιχειρήσεων», αλλά δεν του επετράπη, από τον Δντη Α΄ Κλάδου, Σμήναρχον (Ι) Γεώργιον Πάγκαλον κρίνοντας, ως απαραίτητον την παραμονήν του, εις την Δνσιν Εκπσεως.

Παράλληλα συμμετείχε εις την αποστολήν των αεροπλάνων Dakota, στην Γερμανία προς μεταφοράν υλικών.

ΓΕΝ: 24 ΙΑΝ 1950.


5. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ


Τον Ιούλιον 1951 οι τρεις υφιστάμενες Ελληνικές Εταιρείες Δημοσίων Αερομεταφορών:

α. Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις (Τ.Α.Ε Α.Ε).

β. Ελληνικαί Αεροπορικαί Συγκοινωνίαι (ΕΛΛ.Α.Σ Α.Ε) &

γ. Αεροπορικαί Μεταφοραί Ελλάδος (Α.Μ.Ε Ο.Ε)

συγχωνεύονται εις μιαν Προνομιούχον υπό την Επωνυμίαν :

δ. ΕΘΝΙΚΑΙ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΙ – Τ.Α.Ε Α.Ε

και στόλον αεροπλάνων ο οποίος αποτελείται από:

(1) Ένα (01) Douglas DC-4 / C-54 «Skymaster»,

(2) Δέκα εξ (16) Douglas DC-3 / C-47 «Dakota»,

(3) Ένα (01) Fairchild 71C,

εν ενεργεία και,

(4) Ένα (01) Consolidated B-24 «Liberator»,

(5) Ένα (01) Junker Ju-52,

(6) Ένα (01) Avro Anson,

σε παροπλισμό καθηλωμένα.

Η νέα αυτή Εταιρεια, κατά το ετος 1952, προσλαμβάνει τέσσερεις (04) νέους χειριστές μεταξύ των οποίων και ο απόστρατος πλέον Σαράντος Σκάντζικας, ως Κυβερνήτης των ελικοφόρων αεροπλάνων που διαθέτει, παραμένων και μετά την πώλησιν της, εις τον Αριστοτέλην Ωνάσην στις 6 Απριλίου 1957 και της μετονομασίας της εις «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΝ Α.Ε», συνταξιοδοτηθείς την 24 Οκτ 1974, ως Κυβερνήτης Douglas DC-6 / C-118 «Liftmaster», συμπληρώσας πλέον των 24.000 ωρών πτήσεως.


6. ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.


α. ATYXHMATA ΕΩΣ ΤΗΝ: 05 ΝΟΕ 1950.

(1) Με αεροπλάνο τύπου Horsley ένεκα πυρκαγιάς κατά το έτος 1938 ενώ φοιτούσε εις ΣΓΕΕ.

(2) Με αεροπλάνο τύπου Fairey Battle της 33ης ΜΕΒ, μετά από αναγκαστική Π/Γ στην περιοχή των Πατρών την 29ην Ιαν 1941, λόγω ελλείψεως καυσίμων.

(3) Με αεροπλάνο τύπου Oxford κατά την διάρκειαν νυκτερινής απογειώσεως την 23 Φεβ 1942.


β. ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΣ.

(1) Εις άπαντας τους τύπους αεροπλάνων χρησιμοποιουμένων υπό της Ε.Β.Α, εως και την 05 Νοε 1950, εκτός από :

DOUGLAS DC-3 / C-47 «DAKOTA» &

CURTISS SB-2C «HELLDIVER».

(2) Εις άπαντας τους τύπους Ελικοφόρων και Ελικοαεριωθουμένων Αεροπλάνων χρησιμοποιουμένων από Τ.Α.Ε & Ο.Α Α.Ε.

γ. ΩΡΑΙ ΠΤΗΣΕΩΣ.

(1) Εκπαιδευτικαί – Επιχειρησιακαί : 850.

(2) Πολεμικαί : +350.

(3) Κατά το τελευταίον εξάμηνον 1950 : 35.

(4) Συνολικώς, εως και της συνταξιοδοτήσεως του : + 24.000


δ. ΠΟΛΕΜΙΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΑΙ ΕΩΣ ΤΗΝ : 05 ΝΟΕ 1950:

(1) Κατά τους, Ελληνοιταλικόν & Ελληνογερμανικόν, Πολέμους 1940 – 1941 : Τριάκοντα οκτώ (38)

(2) Εις Μέσην Ανατολήν και Κομμουνιστοσυμμοριτοπόλεμον 1942-1950: Πλέον των Ογδόντα (+80).

ε. ΠΟΙΝΑΙ.

Με την ΑΠ 22690/27 Φεβ 1941/ΓΣ/ΑΔΑ/Γραφείον Ι Διαταγή, του επεβλήθη 20 ήμερος κράτησις, διότι κατά την 29 Ιαν 1941, ως χειριστής του Β-278 αεροπλάνου, απεγειώθη εκ του αεροδρομίου Ιωαννίνων, χωρίς μετεωρολογική πρόβλεψη, με αποτέλεσμα την αναγκαστική προσγείωση εις την περιοχήν των Πατρών, λόγω εξαντλήσεως βενζίνης.

7. ΗΘΙΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙ

α. Προτάθηκε δια την απονομήν:

(1) Αριστείου Ανδρείας δια την επιτυχήν προσβολήν στόχων επι της οδού Λυν-Ελβασάν, το Σαβ 29 Μαρ 1941.

(2) Μεταλλίου Εξαιρέτων Πράξεων με το: ΑΠ: 129 / 23-05-1945 / ΑΔΑ-ΜΑ, έγγραφον.

(3) Χρυσού Σταυρού Γεωργίου Α΄ μετά Ξιφών με την από: 12 Δεκ 1950 πρόταση του Κλαδάρχη Α΄ Κλάδου ΓΕΑ.


β. Απενεμήθησαν:

(1) Πολεμικός Σταυρός, δια την συμμετοχήν εις τας Επιχειρήσεις 1940-1941.

(2) Τιμητική Διάκρισις της «Ενώσεως Χειριστών Πολιτικής Αεροπορίας» (Ε.Χ.Π.Α) δια την προσφοράν του, το 1998.

(3) Μετάλλιον της Βουλής των Ελλήνων, την Παρασκευήν 24 Οκτ 2008.



Η Τιμητική Διάκρισις της Ε.Χ.Π.Α και το Μετάλλιον της «Βουλής των Ελλήνων.




Από την Απονομήν του Μεταλλίου της ΒτΕ, εις την «Βουλήν των Ελλήνων», μαζί με απογόνους αεροπόρων της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α και τους συντελεστές του ομώνυμου Ιστορικού Βιβλίου.

8. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑΜΟΝΗΣ & ΑΤΟΜΙΚΑ


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ : Εισήλθε Σχολή Αεροπορίας 1934.

Εξήλθε με την 4ην Σειράν το 1937.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ :

Οδός : Πανδώρας 4.

ΤΚ : – ΓΛΥΦΑΔΑ

Α Θ Η Ν Α Ι

Τηλέφωνα : 210 8943633.

9. ΤΜΗΜΑΤΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ & ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΔΟΘΕΝ ΒΙΒΛΙΟΝ – ΜΕΛΕΤΗ ΜΟΥ:

«ΤΟ ΕΛΑΦΡΟΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΙΚΟΝ FAIREY BATTLE & ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΗΣ 33ης ΜΟΙΡΑΣ ΕΛΑΦΡΟΥ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥ Ε.Β.Α»


….. Όπως όμως προκύπτει από την μαρτυρία του παλαιμάχου αεροπόρου χειριστού, βομβαρδιστού Υποσμηναγού ,τότε, ( μετέπειτα Κυβερνήτου Τ.Α.Ε Α.Ε και Ο.Α Α.Ε ) κ. Σαράντου Σκάντζικα, η συγκρότηση της 3030ης Μοίρας πραγματοποιήθηκε το θέρος του 1940, μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου, λίγο πριν την έναρξη του Πολέμου.

«…. Είχαν στείλει δώδεκα Αεροπλάνα, ήταν παρόμοια με τα Χαρικαίην, με την διαφορά ότι αυτά ήταν διθέσια. Διοικητής ήταν ο Σμηναγός Κουδούνης. Ιεραρχικά αμέσως μετα ακολουθούσαν οι Πίτσικας, Παπαπαναγιώτου και αμέσως μετά, εγώ. Η εκπαίδευση γινότανε εκ των ενόντων και μεταξύ μας χωρίς την ύπαρξη Βρετανών Εκπαιδευτών, όσο δε για την εκπαίδευση στον Βομβαρδισμό, αυτή επραγματοποιείτο εντός του Αεροδρομίου με βόμβες και βομβίδια χωρίς επικρουστήρα….», θυμάται και αφηγείται γλαφυρά ο παλαίμαχος Αεροπόρος.

«…Εάν εξαιρέσουμε τους Διοικητάς και Υποδιοικητάς των Μοιρών όλοι οι άλλοι Ιπτάμενοι ήταν από την Σχολή Αεροπορίας. Επίσης Ιπτάμενοι πολεμισταί ήταν και κάποιοι παλαιοί, οι οποίοι ήταν Υπαξιωματικοί του Στρατού Ξηράς και μετα την ενοποίηση είχαν φθάσει στον βαθμό του Ανθυπασπιστού, Ανθυποσμηναγού και Υποσμηναγού και είχαν γίνει και Εκπαιδευταί όπως οι Ορφανίδης, Σκρούμπελος και άλλοι που δεν ενθυμούμαι τώρα. Επίσης υπήρχαν και οι Έφεδροι Αξιωματικοί προερχόμενοι από τις Σχολές Εφέδρων Αξιωματικών του Στρατού Ξηράς, όπως ο συγχωρεμένος ο Παππάς, οι οποίοι είχαν εκπαιδευτεί κυρίως ως Παρατηρηταί - Πολυβοληταί. Οι περισσότεροι Ανώτεροι Αξιωματικοί δεν ήσαν Ιπτάμενοι, ήσαν Παρατηρηταί. Υπήρχαν και Ιπτάμενοι αλλά ελάχιστοι, λιγότεροι από τα δάχτυλα των χεριών μας….», καταθέτει ο παλαίμαχος Αεροπόρος Υποσμηναγός, τότε, κ. Σαράντος Σκάντζικας.


Τον Σεπτέμβριο 1940 η συγκρότηση της Μοίρας είχε, επί το πλείστον, ολοκληρωθεί και περί τα τέλη του ιδίου μηνός άρχισε η σταδιακή μεταστάθμευση στην Α.Β ( Αεροδρόμιο ) Νέας Αγχιάλου, ( του προσωπικού εδάφους και των υλικών σιδηροδρομικώς - οδικώς και του Ιπταμένου μετα των Αεροπλάνων, εν πτήσει ) η οποία ολοκληρώθηκε στις 03 Οκτωβρίου 1940.

« …Μην φαντασθείτε τίποτε το ιδιαίτερο. Μια λωρίδα γης ξυρισμένη μέσα στα χωράφια, ήταν η βάση της Νέας Αγχιάλου. Μας είχαν δώσει μάλιστα και κάτι αντλίες με αέριο για να τρομπάρουμε , όταν βλέπαμε τρύπες στον διάδρομο που άνοιγαν οι αρουραίοι των αγρών και να τους χαλάμε τις φωλιές οπότε να φεύγουν. Αυτό γινότανε γιατί εάν έπεφτε κάποιο αεροπλάνο, σε μια από αυτές τις τρύπες, θα ανετρεπέτο με σίγουρη την θέση του ¨ Εκτός Ενεργείας ¨ αν όχι την πλήρη καταστροφή του…», θυμάται και αφηγείται ο παλαίμαχος Αεροπόρος Υποσμηναγός, τότε, κ. Σαράντος Σκάντζικας.

- « …. Ξεκινήσαμε πολύ πρωί, στις 2 Νοεμβρίου 1940, τέσσερα αεροπλάνα με στόχο το Αεροδρόμιο Αργυροκάστρου. Αρχηγός ήταν ο Κουδούνης και στα άλλα αεροπλάνα ο Παπαπαναγιώτου, εγώ και τον τέταρτο δεν τον θυμάμαι. Μπήκαμε από την χαράδρα, όπως είναι ο δρόμος από τα σύνορα. Πετάγαμε χαμηλά για να βλέπουμε τα διάφορα χαρακτηριστικά σημεία, δρόμους – λίμνες. Το κτυπήσαμε μαζί με μια δεξαμενή καυσίμων και αεροπλάνα και μετα το σκάσαμε ένας- ένας και γυρίσαμε όλοι πίσω…» διηγείται αναπολώντας, ο παλαίμαχος Αεροπόρος Υποσμηναγός ,τότε, κ. Σαράντος Σκάντζικας.


Η 33η Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α ανέλαβε επιθετική αποστολή, ( στο πλαίσιο των προπαρασκευαστικών ενεργειών αντεπιθέσεως του Στρατού μας), κατά του Βορείου Αεροδρομίου Κορυτσάς την τετάρτη 13 Νοεμβρίου 1940.

Σκοπός η καταστροφή του Αεροδρομίου και των αεροπλάνων που στάθμευαν σε αυτό, προκειμένου να μην δυνηθούν να επιχειρήσουν, την επομένη ημέρα, κατά των αντεπιτιθεμένων Ελληνικών Χερσαίων Δυνάμεων.

Το Βόρειο Αεροδρόμιο Κορυτσάς προσεβλήθη επιτυχώς από έξι ( 06 ) βομβαρδιστικά « Fairey Battle » της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α κατά τις πρωινές ώρες και παρά το σφοδρό αντιαεροπορικό πύρ όλα τα αεροπλάνα επέστρεψαν, με τα πληρώματα τους, σώα και αβλαβή στην αεροπορική βάση Νέας Αγχιάλου ( περιοχής Μικροθηβών Νομού Μαγνησίας ).


Την 14ην Νοεμβρίου 1940 σχηματισμός από ( 06) έξι « Fairey Battle » και επτά ( 07 ) « Blenheim » των 33 και 32 Μ.Β., αντιστοίχως , ανέλαβαν την εκτέλεση αποστολής Bομβαρδισμού των δύο ( 02 ) αεροδρομίων της Κορυτσάς.

Τέσσερα ( 04 ) « Fairey Battle » επετέθησαν εναντίον του Βορείου αεροδρομίου καταστρέφοντας ένα ( 01 ) Ιταλικό αεροπλάνο Τύπου « Caproni CA-133 » και προξενώντας ζημιές σε άλλα τέσσερα ( 04 ).

Λίγο αργότερα δύο ( 02 ) « Blenheim » και δύο ( 02 ) « Fairey Battle » επετέθησαν εναντίον του Νοτίου αεροδρομίου καταστρέφοντας δέκα ( 10 ) εχθρικά αεροπλάνα, ενώ άλλα τόσα υπέστησαν σοβαρές ζημιές.

Την ίδια ημέρα, έξι ( 06 ) Ελαφρά Βομβαρδιστικά « Fairey Battle » της 33ης Μ.Ε.Β. προσέβαλαν με μεγάλη επιτυχία το αεροδρόμιο του Αργυροκάστρου, καταστρέφοντας δεκατρία ( 13 ) Ιταλικά αεροπλάνα στο έδαφος.



Έτσι την επομένη ημέρα, παρασκευή 15 Νοεμβρίου 1940, επτά ( 07 ), από τα δέκα ( 10 ) αεροπλάνα, της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α βρίσκονται στον αέρα σε τακτικό σχηματισμό, των δυο ( 02 ) υποσχηματισμών σμηνών ( από τρία, και τέσσερα αεροπλάνα, αντιστοίχως ) ενώ η νύκτα ακόμη δεν έχει αποχαιρετίσει την Ελληνική γη.

Οι καιρικές συνθήκες είναι κατάλληλες αλλά με τα φίλια αεροπλάνα Διώξεως δεν συναντήθηκαν, αυτή την φορά, λίγο μετα την Φλώρινα, για να εισβάλλουν όλοι μαζί στην Ιταλική περιοχή.


Αποστολή τους:

«…Η εκτέλεσις Επιθετικής Αναγνωρίσεως στις περιοχές Ιβάν και Μοράβα και η προσβολή στόχων ευκαιρίας…».

« Στις 15 Νοεμβρίου απογειωθήκαμε επτά αεροπλάνα

« Φαίρευ Μπάτλ » σε δυο υποσχηματισμούς των 3ων και 4ων αεροπλάνων. Αποστολή μας « επιθετική αναγνώριση στην περιοχή ΙΒΑΝ και ΜΟΡΑΒΑ και προσβολή στόχων ευκαιρίας ».

Δεν είχε δοθεί συγκεκριμένος στόχος αφού η κατάσταση στο μέτωπο ήταν ρευστή και δεν γνώριζαν ούτε είχαν τα μέσα να μας ενημερώσουν για την τακτική κατάσταση της στιγμής που θα πετάμε πάνω από το μέτωπο. Όμως ενώ σε άλλες αποστολές στρατηγικών στόχων είχαμε κάλυψη μέχρις ορισμένου βάθους σ΄ αυτή την αποστολή πήγαμε χωρίς κάλυψη.

Φτάνοντας πάνω από την περιοχή αραιώσαμε, εγώ με το ένα Σμήνος στο ΙΒΑΝ και ο Σαράντος Σκάντζικας με το άλλο Σμήνος στο Μόραβα. Ψάχνοντας για τον κατάλληλο στόχο και πριν αφήσω τις βόμβες, άκουσα το πολυβόλο του παρατηρητή μου Αρχισμηνία Μιλτιάδη Κοντίδη που σχεδόν αμέσως σταμάτησε, ενώ είδα να περνάνε κοντά Ιταλικά καταδιωκτικά. Επικοινωνία δεν είχα με τον παρατηρητή μου - δεν είχαμε φωναγωγούς -, ούτε καν το πρωτόγονο σύστημα συνεννόησης με τους σπάγγους που είχαν τα « Μπλενχάιμς » και τα « Ποτέζ 63 ».

Πριν όμως συνειδητοποιήσω την κατάσταση, μια δυνατή έκρηξη και μια τεράστια μπάλα φωτιάς τύλιξε όλο το αεροπλάνο κι΄ έννοιωθα τον εαυτό μου στο κέντρο αυτής της κόλασης. Αυτόματα έλυσα τις ζώνες και φλεγόμενος σαν βεγγαλικό εγκατέλειψα το αεροπλάνο που ακολούθησε την τροχιά της καταστροφής του, σαν κομήτης, αφήνοντας πίσω του την μεγαλειώδη πύρινη ουρά του. Πέφτοντας έννοιωσα στο σώμα μου τρομερή ζέστη καθώς ολόκληρη η φόρμα μου καίγονταν. Φωτιά είχε και η πλάτη μου και ο σάκκος του αλεξιπτώτου, που μετέδωσε την φωτιά και στα σχοινιά του αλεξιπτώτου μου. Κοιτώντας τα σχοινιά να καίγονται, πίστεψα ότι σε κάποια στιγμή θα κοπούν και θα βρεθώ στο κενό, πέφτοντας χωρίς τον « σωτήριο θόλο » του αλεξιπτώτου μου για να συναντήσω και στον θάνατο τον πολυβολητή μου, συνεχίζοντας την « αποστολή » μας , που για λίγα δευτερόλεπτα διέκοψα εγκαταλείποντας το καιόμενο αεροπλάνο με το νεκρό σύντροφο μου…»,

αφηγείται ο Σμήναρχος (Ι)έ.α κος Γεώργιος Χήναρης.

Τα άλλα δυο ( 02 ) αεροπλάνα του υποσχηματισμού, αφού άφησαν τις βόμβες τους με επιτυχία, επί επιλεγέντων στόχων Πυροβολαρχιών εις το όρος ΙΒΑΝ, ενεπλάκησαν σε αερομαχία με υπέρτερα, αριθμητικά, ιταλικά αεροπλάνα διώξεως, αλλά κατόρθωσαν να επιστρέψουν εις την βάσιν των διάτρητα βλημάτων μεν, χωρίς απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, δε.


Ο έτερος υποσχηματισμός ( των τεσσάρων -04- αεροπλάνων υπό τον Σαράντο Σκάντζικα) δεν είχε καλύτερη τύχη αφού μετα την επιτυχή άφεση του πολεμικού φόρτου των « Fairey Battle », επί στόχων στο πεδίο της μάχης του Μόραβα, παρά το σφοδρό αντιαεροπορικό πυρ, ενετοπίσθη και ενεπλάκη, αμέσως μετα και αυτός, σε αερομαχία άνωθεν του όρους Ιβάν, με ιταλικά μαχητικά διώξεως, τα οποία συνόδευαν ένα αναγνωριστικό διπλάνο τύπου « Romeo 37 » του

« 72 Gruppo OA ».

Αποτέλεσμα της αερομαχίας ήταν ένα « Fairey Battle », βληθέν υπό Ιταλικού Μαχητικού Τύπου Fiat CR – 42, της 363 Μοίρας, με Χειριστή τον Υποσμηναγό ( Sottotenente ) Maurizio Nicolis di Robilant, να καταρριφθεί. Τα μέλη του πληρώματος, Μόνιμος Σμηνίας Χειριστής ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΑΡΝΙΔΗΣ του Ιπποκράτους και Έφεδρος Αρχισμηνίας Πολυβολητής ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΡΑΒΙΓΓΙΔΗΣ του Γαρυφάλλου εφονεύθησαν. Ακόμη ένα « Fairey Battle », εβλήθη μεν, υπό του ιδίου, ως άνω, Ιταλικού Μαχητικού, αλλά επέστρεψε. Ο Κυβερνήτης Σμηναγός ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΤΣΙΚΑΣ του Στυλιανού επέζησε, ο Παρατηρητής Έφεδρος Αρχισμηνίας Πολυβολητής ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΠΑΠΠΑΣ του Αποστόλου, τραυματισθείς εις τον μηρόν, απεβίωσε λόγω αιμορραγίας κατά την διάρκεια της πτήσεως επιστροφής εις το αεροδρόμιο Νέας Αγχιάλου ( περιοχή Μικροθηβών Νομού Μαγνησίας ).

Το αεροπλάνον υποστάν σοβαρότατες ζημιές, πιθανόν, ετέθη ΕΚ/ΕΝ και δεν ξαναπέταξε έκτοτε.

Τα άλλα δυο ( 02 ) αεροπλάνα του υποσχηματισμού επέστρεψαν σώα μεν, αλλά διάτρητα βλημάτων και με

σοβαρές βλάβες λόγω της εμπλοκής των εις την αερομαχίαν.


Λίγες ημέρες μετά, στις 22 Νοεμβρίου 1940, ισχυρή δύναμη από δέκα πέντε ( 15 ) Βομβαρδιστικά αεροπλάνα Τύπου « Potez 633 » της 31Μ.Β, « Bristol Blenheim » της 32ας Μ.Β και « Fairey Battle » της 33ης Μ.Ε.Β. έσπευσε σε ενίσχυση τριών ( 03 ) « Henschel HS-126 », που είχαν εντοπίσει εχθρική φάλαγγα μήκους οκτώ ( 08 ) χλμ. να υποχωρεί από την Κορυτσά προς το Πόγραδετς.

Τα ομαδικά πυρά των Ελληνικών αεροπλάνων επέφεραν την πλήρη διάλυση της φάλαγγος.



Έτσι την δευτέρα, 30 Δεκεμβρίου 1940, η ΑΔΑΣ διατάσσει συνδυασμένη αποστολή Βομβαρδισμού στην Ζ.Ε επιχειρήσεων του Β΄ Σώματος Στρατού ( Β΄ Σ.Σ ).


Την αποστολή εκτελούν τρία ( 03 ) μονοκινητήρια βομβαρδιστικά « Fairey Battle », της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α μαζί με τρία ( 03 ) δικινητήρια βομβαρδιστικά « Blenheim » της 32ας Μ.Β / Ε.Β.Α., τα οποία προσβάλλουν με εκπληκτικά αποτελέσματα, στόχους επί του πεδίου της μάχης, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στον « Βασιλέα των Όπλων », το Πεζικό μας, με την κραυγή « ΑΕΡΑ », να ανατρέψει τον εχθρό από τις οχυρές θέσεις του και να οπισθοχωρήσει, για άλλη μια φορά, πανικόβλητος.


Όλα τα « Fairey Battle », της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α, παρά το σφοδρό αντιαεροπορικό πύρ και την παρουσία, ασθενούς, διώξεως, επέστρεψαν μετα των πληρωμάτων τους, σώα, εις το Αεροδρόμιο Νέας Αγχιάλου ( περιοχής Μικροθηβών ), για να τα παραλάβουν τα έμπειρα χέρια των τεχνικών μας και να τα προετοιμάσουν για την επόμενη αποστολή.


Αυτή ήταν και η τελευταία έξοδος της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α, για το 1940, η οποία συμπλήρωσε, από συστάσεως της το θέρος του 1940, πλέον των εκατόν είκοσι τεσσάρων ωρών και δέκα λεπτών ( 124:10 ) πτήσεως, με ανεξακρίβωτο ακριβή αριθμό εξόδων, διαθέτουσα επτά ( 07 ) αεροπλάνα, « Fairey Battle Β.1 », τα οποία σταθμεύουν εις το αεροδρόμιο Νέας Αγχιάλου, πλέον του ενός ( 01 ) το οποίο ευρίσκεται εις το Αεροδρόμιο « Θριασίου Πεδίου » ( Ελευσίνος ) και χρησιμοποιείται για απομύζηση ανταλλακτικών.

1941

Τον Ιανουάριο του 1941 ο αριθμός των διαθεσίμων αεροπλάνων « Πρώτης Γραμμής » της Ε.Β.Α. ανερχόταν μόλις σε τριάντα εννέα ( 39 ) αεροπλάνα όλων των Τύπων. Συγκεκριμένα διετίθεντο, επτά ( 07 ) Βομβαρδιστικά – τέσσερα ( 04 ) « Bristol Βlenheim MK IV » και τρία

( 03 ) « Fairey Battle B.1 » - , είκοσι οκτώ ( 28 ) Καταδιωκτικά - επτά ( 07 ) « Gloster Gladiator Mk II », δυο ( 02 ) « Bloch MB-151 », δέκα εννέα ( 19 ) « P.Z.L. P-24 » και δέκα τέσσερα ( 14 ) Παρατηρήσεως - Στρατιωτικής Συνεργασίας - τέσσερα ( 04 )

« Henschel Hs-126 » και δέκα ( 10 ) « Dornier Do-22 ».

Την δευτέρα 06 Ιανουαρίου 1941, οι καιρικές συνθήκες δείχνουν μια πρόσκαιρο καλυτέρευση και βεβαίως η 33η Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α δεν χάνει την ευκαιρία.

Παρ΄ όλη την δυσπραγία σε ανταλλακτικά, που την έχει οδηγήσει να διαθέτει επιχειρησιακά μόλις τρία ( 03 ), εκ των αεροπλάνων της, ανταποκρίνεται θετικά στην ανατεθείσα αποστολή για την κατάληψη της Κλεισούρας και επιχειρεί χτυπώντας με επιτυχία, δια της προσφιλούς μεθόδου της « Καθέτου Εφορμήσεως », εχθρικούς στόχους επί του Πεδίου της μάχης ανακουφίζοντας έτσι τις χερσαίες δυνάμεις μας.

Μόλις λοιπόν οι καιρικές συνθήκες το επέτρεψαν, την τρίτη 21 Ιανουαρίου 1941, η ΑΔΑΣ διατάσσει τις 31η και 33η Μ.Β/Ε.Β.Α, να δράσουν με όλα τα διαθέσιμα αεροπλάνα σε αποστολή « Αεροπορικής Υποστηρίξεως », με την υποστήριξη των καταδιωκτικών μας από το Αεροδρόμιο της Φλώρινας, προσβάλλοντας στόχους επί του πεδίου της μάχης.

Την αποστολή εκτελούν πέντε ( 05 ) « Fairey Battle », της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α καθώς και δικινητήρια « Potez 633 » της 31ης Μ.Β/Ε.Β.Α.

Τα πέντε ( 05 ) « Fairey Battle » σε σχηματισμό των δύο ( 02 ) υποσχηματισμών, αναλαμβάνουν ένα τμήμα του μετώπου και προβαίνουν σε, Πολυβολισμό Φάλαγγος Οχημάτων και Κτηνών επί της οδού

« Κιτσόκ– Γκλάβα », Βομβαρδισμό Εχθρικών θέσεων 15 χιλιόμετρα , Βορείως Χωρίου « Μπουζί » καθώς και επί της τοποθεσίας « Τρία Αυγά » στο Τεπελένι.

Όμως το σφοδρό αντιαεροπορικό πύρ των Ιταλών δεν άφησε τα αεροπλάνα μας αλώβητα, με αποτέλεσμα το μεν ένα, με Κυβερνήτη τον, τότε, υποσμηναγό Σαράντο Σκάντζικα και πλήρωμα τον, τότε, Εφ. Αρχισμηνία Αλέξανδρο Σουντουλίδη, να προσγειωθεί αναγκαστικά λόγω βλάβης εις το Αεροδρόμιον του Αργυροκάστρου, το οποίο ευρίσκετο την περίοδο αυτή σε Ελληνικά χέρια, ενώ έτερον, με Κυβερνήτη τον, τότε, Ανθυποσμηναγό Ιωάννη Κηπουρό και πλήρωμα τον, τότε, Εφ. Αρχισμηνία Στυλιανό Χρυσά πραγματοποίησε αναγκαστική Προσγείωση εις το Αεροδρόμιον Ιωαννίνων λόγω ελλείψεως Καυσίμου, η οποία προήλθε από την βληθείσα δεξαμενή καυσίμου.

Τα άλλα τρία ( 03 ) « Fairey Battle » επανήλθαν, μετα των πληρωμάτων τους, σώα, εις το Αεροδρόμιο Νέας Αγχιάλου ( περιοχής Μικροθηβών ). Η περαιτέρω τύχη του προσγειωθέντος εις Αργυρόκαστρον « Fairey Battle », αγνοείται έκτοτε, με πιθανότητα να κατεστράφη, αφού εις το Α/Μ Αργυροκάστρου δεν υπήρχε ουδεμία δυνατότητα επισκευής, ενώ για το έτερον που προσεγειώθη εις Α/Μ Ιωαννίνων, και την ιδιόμορφη περιπέτεια του, θα αναφερθούμε στην συνεχεία.

« … Λοιπόν ξαναπήγα εγώ αποστολή, μετά το Τεπελένι.

Τρία Αυγά, νομίζω λεγότανε η τοποθεσία.

Όταν γυρνούσα όμως φαίνεται με χτυπήσανε και αναγκάστηκα να προσγειωθώ στο Αργυρόκαστρο, το οποίο τότε ήταν Ελληνικό, αλλά το Τεπελένι ήταν Ιταλικό και δεν μας είχαν πει τίποτε εμάς.

Εκεί ήταν ένας Επισμηναγός, ο οποίος μετα έγινε Αρχηγός Αεροπορίας, και μας μετέφερε οδικώς στα Γιάννενα.

Το αεροπλάνο μου έμεινε στο Αργυρόκαστρο και δεν γνωρίζω τι απέγινε…», συνεχίζει την αφήγηση του ο παλαιός αεροπόρος της, 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α, κ. Σαράντος Σκάντζικας

Ας γνωρίσουμε όμως, στην συνεχεία, την τύχη του « Fairey Battle », το οποίο ευρίσκετο ήδη, αναγκαστικώς προσγειωμένο, στο Αεροδρόμιο των Ιωαννίνων.

«…Εκεί στα Γιάννενα εγώ είχα ένα δίφραγκο στην τσέπη μου. Βρήκα και κάτι άλλους συναδέλφους. Καθίσαμε εκεί καμιά βδομάδα παίζαμε χαρτάκια το ένα, το άλλο.

Ένας από εμάς, ο Κηπουρός, είχε πάει προηγουμένως στα Γιάννενα γιατί του είχανε τρυπήσει την δεξαμενή, την μία και δεν την είχαν επιδιορθώσει ακόμη.

Μετά που με είδανε εκεί πέρα, μου λένε, θες να το πάρεις με μια δεξαμενή να το πας στον Αγχίαλο;

- Ναι, λέω, το παίρνω. Ήτανε το αεροπλάνο του Κηπουρού.

Φεύγω, λοιπόν, απάνω λιακάδα. Πουθενά σύννεφο. Ανεβαίνω πάω προς Σαραντάπορο. Πάω προς τα εκεί και τι να δώ;

Η Ελλάδα όλη καλυμμένη από νέφη. Μόνο η κορυφή του Όλυμπου λίγο φαινότανε.

- Λέω, βρέ παιδί μου θα πάω. Κάποιο τρόπο θα βρω να μπω.

- Και από εδώ να βρω τρύπα και από εκεί να βρω τρύπα. Πουθενά τρύπα.

- Κατεβαίνω χαμηλά να δω που βρίσκομαι και φωνάζω από τον φωναγωγό στον Μιχαηλίδη, νομίζω ότι λεγότανε Μιχαηλίδης, να δη εάν έχει χάρτη για να αναγνωρίσει το έδαφος. Κανονικό πλήρωμα είχα τον Σουντουλίδη, ο οποίος παρέμεινε στην Αεροπορία και προχώρησε, αλλά στην συγκεκριμένη πτήση είχα τον Μιχαηλίδη που τον είχα και στον μεγάλο βομβαρδισμό που είχα κάνει.

- Και βλέπω το Αεροδρόμιο του Αράξου. Είχα φθάσει στην Πάτρα αλλά δεν ήξερα που ήμουνα. Δεν είχα ένα χάρτη να πούμε: Εδώ είναι.

Από « Υπηρεσία Διοικητού», δηλαδή Επιμελητεία δεν είχαμε τίποτε.

- Κοιτάω την βενζίνη, είχα πέντε γαλόνια Βενζίνη. Που στο διάολο να πάω εκεί πέρα.

- Πήγα να προσγειωθώ στο ποτάμι. Είδα όμως ανάποδα τα πράγματα και τι κάνω;

-Πάω προς το Αχαΐα Κλάους, που ήταν μια πλαγιά, καλή, γλυκειά. Σκέφτομαι, λοιπόν θα πάω χαμηλά, μόλις φθάσω, πλησιάζω την απότομη μεριά του βουνού, θα τραβήξω το Αεροπλάνο και μόλις περάσω θα σβήσω τον Κινητήρα.

- Πραγματικά έπιασα , προχώρησα , αλλά βρέθηκε κάποιο δένδρο και χτύπησε το φτερό. Έσπασε ένα κομμάτι φτερό, καμιά εικοσαριά πόντους. Αυτό με βοήθησε γιατί με έστριψε και δεν έπεσα στον γκρεμό που ήταν μπροστά μου.

Σε κανά μισάωρο μαζευτήκανε χίλια άτομα να βοηθήσουν και να μας μεταφέρουν στην Πάτρα.

-Μετά την επιστροφή μου στην Μοίρα κάποιος πατριώτης μας, Μανιάτης, από άλλη Μοίρα, είπε στον Κουδούνη να πάει να φτιάξη το αεροπλάνο και να το φέρει στον Αγχίαλο.

Τελικώς όμως το αεροπλάνο έμεινε εκεί και δεν γνωρίζω τι έγινε.

Η ημερομηνία που πραγματοποίησα την αναγκαστική προσγείωση ήταν η ημερομηνία θανάτου του Ι. Μεταξά….», μας αναφέρει, ενθυμούμενος, ο παλαίμαχος βομβαρδιστής υποσμηναγός, τότε, κ. Σαράντος Σκάντζικας.

Από την αφήγηση του παλαιμάχου Αεροπόρου και τα στοιχεία τα οποία παραθέτει οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι το Αεροπλάνο το οποίο πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στην περιοχή των Πατρών, που αναφέρεται στην επίσημη αναφορά του Αντισμηνάρχου Αναργύρου Κουδούνη, ήταν το « Fairey Battle » υπό ΔΝΚ: Β-278, η ακριβής δε ημερομηνία πραγματοποιήσεως η τετάρτη 29η Ιανουαρίου 1941, απομειουμένης έτσι πλέον της δυνάμεως της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α σε πέντε ( 05 ) Αεροπλάνα, ( + 1 εις το Αεροδρόμιον Θριασίου Πεδίου ), μετά την 29ην Ιανουαρίου 1941.

Την τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 η 33η Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α μεταστάθμευσε εις το « Βοηθητικό Αεροδρόμιο Αλμυρού » ( εις θέσιν Μπόζαλο περιοχής Ευξεινουπόλεως Κτήματος « Κουρή » ), διότι εις το αεροδρόμιο Νέας Αγχιάλου άρχισε η κατασκευή διαδρόμων από σκυρόδεμα ( Μπετόν ).

«…Μετά φύγαμε από την Αγχίαλο και πήγαμε στον Αλμυρό.

Μία πεδιαδούλα 100 φορές καλύτερη από τον Αγχίαλο γιατί το έδαφος ήταν σταθερό. …», επισημαίνει στην αφήγηση του ο παλαίμαχος βομβαρδιστής υποσμηναγός, τότε, κ. Σαράντος Σκάντζικας.

Το σημαντικότερο γεγονός των επιχειρήσεων κατά τον Μάρτιον του 1941 ήταν η εκδήλωση της μεγάλης Ιταλικής « Εαρινής Επιθέσεως » με την Κωδική Ονομασία « Primavera », η οποία εκδηλώθηκε τα ξημερώματα της 9ης Μαρτίου 1941, σε όλο το μήκος του Μετώπου.

Κατά την πρώτη αυτή ημέρα της επιθέσεως οι Ιταλικές χερσαίες δυνάμεις υποστηρίζοντο από εκατόν εννενήντα ( 190 ) αεροπλάνα, εκ των οποίων τα εβδομήντα ( 70 ) ήταν Βομβαρδιστικά.

Δύο ( 02 ) ημέρες αργότερα η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία θρήνησε την απώλεια τεσσάρων ( 04 ) αεροπόρων που επέβαιναν σε ένα ( 01 ) « Fairey Battle » της 33ης Μοίρας Βομβαρδισμού και σε ένα ( 01 )

« Bristol Blenheim MK IV » της 32ας.

Παρ΄ όλο που η πολυδιαφημισμένη « Εαρινή Επίθεση » είχε λήξει, με τα γνωστά αποτελέσματα, ο Στρατός μας συνέχιζε πλέον να προελαύνει ακάθεκτος, έχοντας όμως άμεση ανάγκη της υποστηρίξεως, από την Ε.Β.Α.

«….Μια ημέρα με φώναξε ο Κινάτος. Ήταν 29 ή 30 Μαρτίου. Δεν θυμάμαι ακριβώς. ( ΣΣ: Όπως προκύπτει από την περιγραφή και το παρακάτω παρατιθέμενο « Πολεμικό Ανακοινωθέν », η ακριβής ημερομηνία, εκτιμάται, ότι είναι η 29η Μαρτίου – Σάββατο - 1941 ). Μου δείχνει μια φωτογραφία για να πάω να βομβαρδίσω Αποθήκες Πυρομαχικών οι οποίες ευρίσκοντο στο δρόμο μεταξύ Λύν – Ελβασάν. Το Λύν ήταν στην άκρη της λίμνης που είναι το όρος Ιβάν. Από εκεί άρχιζε ο δρόμος για το Ελβασάν. Στην μέση, περίπου της αποστάσεως ήταν οι αποθήκες φωνογραφημένες. Αρχηγός εγώ. Φύγαμε 4 αεροπλάνα 1 η ώρα την νύκτα από τον Αλμυρό. Πετάγαμε στα 5.000 μέτρα ύψος για να μην μας πιάνουν τα αντιαεροπορικά τους. Δεν είχαν μεγάλα, για τέτοια ύψη, αντιαεροπορικά. Φθάνουμε στο Λύν και παίρνουμε από πάνω τον δρόμο και…Φούπ … βλέπω την φωτογραφία κάτω. Βουτήξαμε ένας – ένας και βομβαρδίσαμε. Δεν έμεινε τίποτε. Συνεχείς μεγάλες εκρήξεις και φωτιές. Μεγάλη επιτυχία. Έπειτα γυρίσαμε ανενόχλητοι πίσω στην βάση μας. Ο Μέραρχος μάλιστα, μετα από αυτή την επιτυχία, ήθελε να υποβάλλη πρόταση για απονομή Αριστείου Ανδρείας….» διηγείται ο παλαίμαχος Αεροπόρος Υποσμηναγός, τότε, κ. Σαράντος Σκάντζικας.


Αυτή ήταν και η τελευταία, επιβεβαιωμένη, επιχειρησιακή αποστολή της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α.

Όμως εκτός των επιχειρησιακών απωλειών, η 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α., είχε και τις φυσιολογικές αεροπορικές απώλειες οι οποίες προέρχονται από άλλους λόγους.

Μια εξ αυτών, η οποία στέρησε ένα ( 01 ) ακόμη «Fairey Battle », είναι αυτή η οποία πραγματοποιήθηκε εις την Βοιωτίαν, με Κυβερνήτη τον Ανθυποσμηναγόν Ιωάννην Κηπουρόν, λόγω απωλείας προσανατολισμού σε άγνωστη ακριβή ημερομηνία, πιθανώς όμως εντός της χρονικής περιόδου μεταξύ 30ης Μαρτίου και 10ης Απριλίου 1941, τιθέμενον ΕΚ/ΕΝ.

Με αυτή την απώλεια, ευτυχώς χωρίς ανθρώπινα θύματα, η δύναμις της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α μειώνεται πλέον σε τρία ( 03 ) Αεροπλάνα, ( + 1 εις το Αεροδρόμιον Θριασίου Πεδίου ), κατά τον Απρίλιον 1941.


Λίγες ημέρες μετά, την 6ην Απριλίου 1941, η Γερμανία εκήρυξε τον πόλεμο κατά τής Ελλάδος και οι τεθωρακισμένες δυνάμεις της υποστηριζόμενες, από την σαφώς ισχυρότερη, από την Ε.Β.Α, ( Αριθμητικά και Ποιοτικά ) LUFTWAFFE, προσέβαλλαν τα Βόρεια Σύνορα μας. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί και μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία, σύμφωνα με την οποία, κατά την πρώτη ημέρα της Γερμανικής εισβολής, 06 Απριλίου 1941, άγνωστος αριθμός « Fairey Battle », της 33ης Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α, συμμετείχε σε διασυμμαχική ομάδα τριάντα ( 30 ) βομβαρδιστικών των τύπων « Bristol Blenheim » και « Vickers Armstrong Wellington », η οποία εβομβάρδισε, σε πέντε ( 05 ) διαδοχικές εξόδους, στόχους σιδηροδρομικών σταθμών και στρατιωτικών εγκαταστάσεων στις περιοχές Σόφιας, Σιμιτλή, Τζουμαγιά και Πετρίτσι, εντός της Βουλγαρίας, ενώ κατά την επιστροφήν των επολυβόλησαν εφοδιοπομπές και

μηχανοκίνητες φάλαγγες.


Υπό το πρίσμα της διαμορφούμενης αυτής νέας τακτικής καταστάσεως εδόθη εντολή για σύμπτυξη των Ελληνικών και Συμμαχικών Ενόπλων Δυνάμεων σε νέες θέσεις προς τον Νότο.

Η 33η Μ.Ε.Β/Ε.Β.Α έλαβε την εντολή συμπτύξεως για μεταστάθμευση και αυτή.

Αποδεκατισμένη, χωρίς επάρκεια ( ούτως ή άλλως ) ανταλλακτικών και μέσων με δύναμη μόλις τριών ( 03) επιχειρησιακών, εκ των τεσσάρων ( 04 ) εναπομεινάντων αεροπλάνων «Fairey Battle », αλλά με το ηθικό των υπηρετούντων ακμαίον, μεταστάθμευσε στις 10 Απριλίου 1941 στο βοηθητικό Αεροδρόμιο Τανάγρας, όπου και το μεγαλύτερο μέρος των υπολειμμάτων της Ε.Β.Α.

«…Μετά φύγαμε από τον Αλμυρό, γιατί μπήκαν οι Γερμανοί στις 6 του μηνός, και πήγαμε στην Τανάγρα με πέντε, μάλλον αεροπλάνα. ( ΣΣ : Σύμφωνα, με τα διαθέσιμα στοιχεία, των μαρτυριών και της αναλύσεως των αποστολών εκτιμάται ότι, ο πραγματικός αριθμός των μετασταθμευσάντων αεροπλάνων « Fairey Battle », είναι τρία ( 03 ).

Εκεί ένας μπαγάσας Γερμανός μας βρήκε, ήρθε μας πολυβόλησε εκεί πέρα.

Κρυφτήκαμε. Εγώ κάτω από μια γεφυρούλα, ένας άλλος συμμαθητής μου σε ένα πηγάδι που είχε σκαλιά.

Όταν έφυγε, αυτός ο μπαγάσας ο Γερμανός, πήγα μάζεψα τα πράγματα μου τα έβαλα μέσα στο αεροπλάνο για να φύγω να πάω στην Ελευσίνα.

Όμως ο Γερμανός ξανάρθε και πολυβόλησε το αεροπλάνο το δικό μου και τα άλλα και τα κατέστρεψε.

Εμείς όμως είχαμε ένα μεγάλο αντιαεροπορικό με πεζικαραίους, όχι δικό μας, το οποίο έριξε το Μέσσερσμιθ.

Εγώ πήρα το αλεξίπτωτο μου, το οποίο κατά την διάρκεια της κατοχής το έκανα πουκάμισα γιατί ήταν μεταξωτό, και έφυγα μαζί με κάτι άλλους και πήγαμε στο Τατόι.

Στο Τατόι είχαν βάλει εμπόδια στον διάδρομο για να μην μπορούν να προσγειωθούν οι Γερμανοί.

Όταν όμως εισήλθαν οι Γερμανοί μας αιχμαλώτισαν και έβαλαν τον κόσμο να καθαρίση το Αεροδρόμιο.

Εγώ σαν Υποσμηναγός, μαζί με άλλον ένα το έσκασα και από την Χελιδονού πήγα στην Κηφισιά και μετά στην Αθήνα.

Όλα τα αεροπλάνα μας κάηκαν στην Τανάγρα. Εκ των υστέρων έμαθα ότι πηγαίνοντας εκεί οι Γερμανοί ψάξανε και βρήκαν όλα τα πτώματα μαζί και του δικού τους…» ολοκληρώνει το πρώτο μέρος της διηγήσεως του ο παλαίμαχος Αεροπόρος Υποσμηναγός ,τότε, κ. Σαράντος Σκάντζικας. ( ΣΣ : Ο Υποσμηναγός κ. Σαράντος Σκάντζικας διέφυγε αργότερα στην Μέση Ανατολή, μέσω Τουρκίας, λαμβάνοντας μέρος στις επιχειρήσεις έως και της επιστροφής της Ε.Β.Α στην Πατρίδα, μετα την απελευθέρωση. Αυτή όμως είναι μια άλλη άγραφη ιστορία της Αεροπορίας μας, η οποία θα αποτελέσει, μελλοντικά, ιδιαίτερο αφιέρωμα ).

ΛΑΓΟΝΗΣΙΟΝ ΠΕΜΠΤΗ 07 ΙΑΝ 2016