ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΝΑ ΤΗΣ “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ” ΣΤΟΝ ΚΑΪΑΦΑ ΤΗΣ “ΕΡΤ” Η “ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΕΡΟΠΟΡΩΝ”

Του Επισμηναγού (Ι) ε.α. Γεωρ. Β. Κασσαβέτη

Μέλους του Δ.Σ. ΕΑΑΑ – τ. Δ/ντος Συμβούλου

Σε ολόκληρο τον κόσμο την ιστορία τη γράφουν οι νικηταί. Κατ' εξαίρεση στη χώρα μας την έγραψαν και συνεχίζουν να τη γράφουν οι ηττημένοι. Και για του λόγου το αληθές την ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν την έγραψε κάποιος Γερμανός, αλλά ο πατέρας της νίκης Ουίνστον Τσώρτσιλ. Στην Ελλάδα, ακόμη και την πρόσφατη ιστορία της Κομμουνιστικής ανταρσίας 1944-1949, με ελάχιστες εξαιρέσεις, την έγραψαν αριστεροί κονδυλοφόροι. Ο έλεγχός τους μάλιστα σε ότι αντίθετο προς τη δική τους άποψη γράφεται, είναι τόσο εξονυχιστικός, ώστε έφτασαν στο σημείο, με πρωθυπουργική εντολή,  να πετύχουν την πολτοποίηση του αρχείου της Ιστορίας  του Γενικού Επιτελείου Στρατού της συγκεκριμένης περιόδου.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι............

το ΚΚΕ, προκειμένου να περνάει τη δική του εκδοχή στα ιστορικά γεγονότα, έχει αλώσει με στελέχη του το σύνολο σχεδόν των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, είτε αυτά είναι έντυπα, είτε ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί. Τέως Κνίτες έχουν παρεισφρήσει ακόμη και στα πλέον συντηρητικά έντυπα, με αποτέλεσμα να κάνομε το σταυρό μας γι αυτά που διαβάζομε πολλές φορές. Αδιαμφισβήτητα τη σκυτάλη της κομμουνιστικής προπαγάνδας και της διαστρέβλωσης των ιστορικών γεγονότων, ώστε αυτά να είναι σύμφωνα με τις απόψεις των ηττημένων του Συμμοριτοπολέμου, κατέχει η κρατική τηλεόραση, η οποία είναι στην υπηρεσία του ΚΚΕ,ανεξάρτητα από το Κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία. Από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν η ΕΡΤ δεν βαρέθηκε να προβάλλει τις ταλαιπωρίες “των αγωνιστών της Δημοκρατίας” στις φυλακές, στις εξορίες, στο παραπέτασμα κ.λ.π. Δεν είδαμε όμως ούτε μια εκπομπή για τα αποτρόπαια εγκλήματα των “αγωνιστών” αυτών στο Μελιγαλά, στο Φενεό , στο Λιτόχωρο, τον αποδεκατισμό του 5/42 Συντάγματος του Συνταγματάρχου Ψαρού κ.α.

Ένα από τα πλέον προσφιλή θέματα της αριστερής προπαγάνδας είναι και η “Υπόθεση των Αεροπόρων”, η οποία απασχόλησε το πανελλήνιο στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Το θέμα έφερε στο προσκήνιο η  έγκριτη “ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”τον περασμένο Οκτώβριο. Με ολοσέλιδο άρθρο, γνωστού για τα πολιτικά του φρονήματά,  δημοσιογράφου δημοσιοποιούσε έρευνα ομοϊδεάτη του καθηγητού, δια της οποίας δήθεν απεδεικνύετο ότι η υπόθεση ήταν σκευωρία της δεξιάς και ότι με τα στοιχεία που παρέθετε απεδείκνυε την κατάρρευσή της. Στην ουσία ούτε τη σκευωρία στοιχειοθετούσε, κι ούτε την κατάρρευσή της απεδείκνυε.

Πριν λίγες ημέρες η αμαρτωλή ΕΡΤ, η διοίκηση της οποίας λησμονεί ότι για τη μισθοδοσία του αριστερού προσωπικού της πληρώνουν και οι συντηρητικοί πολίτες αυτής της χώρας και ότι οι μισθοί του δεν είναι συμβατοί με την τηλεθέαση του καναλιού, έφερε για πολλοστή φορά στην επιφάνεια, σε δύο εκπομπές της 21ης και 28ης Μαΐου, την πολύκροτη υπόθεση. Πιο συγκεκριμένα, οι  “αμερόληπτοι” παρουσιαστές και οι στενοί συγγενείς των δήθεν θυμάτων της σκευωρίας – η άλλη πλευρά απουσίαζε παντελώς - αναμάσησαν τις γνωστές πάγιες θέσεις του ΚΚΕ, ήτοι ότι ούτε  σαμποτάζ έγιναν, κι ούτε κομμουνιστική διάβρωση στην Πολεμική Αεροπορία υπήρχε, αλλά απλώς επρόκειτο περί σκευωρίας της δεξιάς.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η  Κομμουνιστική Αριστερά, η οποία γνωρίζει άριστα τις αρχές της προπαγάνδας , μη έχοντας άλλο τρόπο να συσπειρώσει τους φθίνοντες οπαδούς της, επιστρατεύει συχνά το συναισθηματικό κίνητρο. Στην προσπάθειά της δε να απολακτίσει τα φοβερά εγκλήματα που τη βαρύνουν, για την εγκληματική, αντιδημοκρατική και παράνομη επιχείρηση κατάληψης της εξουσίας, κατά τους τρεις γνωστούς προδοτικούς γύρους την περίοδο 1944 – 1949, επιχειρεί να εμφανίζεται ως αθώο θύμα, εκείνων που έβαλαν τα στήθη τους για να διατηρήσουν τη χώρα ελεύθερη και δημοκρατική. Αυτός λοιπόν ήταν ο στόχος των δύο εκπομπών της ΕΡΤ και όχι η προσκόμιση νέου στοιχείου, που έρριχνε φώς στην υπόθεση.

Αντίθετα όμως προς τα ανιστόρητα φληναφήματα των  φερεφώνων της Μαρξιστικής Αριστεράς, οι περί σκευωρίας απόψεις τους καταρρίπτονται από τα εξής αδιαμφισβήτητα πραγματικά γεγονότα, ήτοι :

α. Τα δέκα(10) κινήματα, στάσεις, αναρχικές εκδηλώσεις  και σαμποτάζ που επιχείρησαν οι εγκάθετοι του ΚΚΕ και τα οποία ταλαιπώρησαν την Πολεμική Αεροπορία, μεταξύ των ετών 1942 και 1952   

β. Την κακή συντήρηση, τις πολλές βλάβες και τα πολλαπλά αδικαιολόγητα ατυχήματα στα εκπαιδευτικά αεροπλάνα της Σχολής Ικάρων.

γ. Τις αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στις επιθεωρήσεις των αεροπλάνων και τις σκόπιμες αποκρύψεις, ή παραγγελίες ακαταλλήλων, ανταλλακτικών, με αποτέλεσμα η διαθεσιμότητα των αεροσκαφών κατά την εν λόγω περίοδο να έχει πέσει στο πρωτοφανές και απαράδεκτο ποσοστό 45 – 50%.

δ. Την ασυνήθιστη απόρριψη των εκπαιδευομένων Ικάρων από ορισμένους εκπαιδευτές, με αποτέλεσμα πολλοί μαθητές κάθε τάξεως να κρίνονται ακατάλληλοι, να διαγράφονται από τη δύναμη της Σχολής και να αποστέλλονται οίκαδε προς συνέχιση των αγροκτηνοτροφικών απασχολήσεών τους, γνωστού όντος ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εισερχομένων στη Σχολή Ικάρων, ήσαν παιδιά της ελληνικής επαρχίας. Χαρακτηριστικά  παραδείγματα και τα εξής. Με την 23η Σειρά Ικάρων εισήλθαν (11.5.1949) 33 επιτυχόντες και ονομάστηκαν Ανθυποσμηναγοί  μόνο 16. Επίσης από την 1η Σειρά ΕΚΕΧ ενώ εισήλθαν στη Σχολή 58 Δόκιμοι Χειρισταί, ονομάστηκαν Αξιωματικοί μόνο 17!!!

ε. Τη φυγάδευση στην Αλβανία του Δοκίμου Χειριστού 1ης Τάξεως του ΕΚΕΧ Νίκου Ακριβογιάννη.

στ. Τα ατυχήματα της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου δεν οφείλοντο σε αστοχία υλικού, ή σε ανθρώπινο λάθος, αλλά σε εσκεμμένες έξωθεν παγιδεύσεις ορισμένων ζωτικών για την ασφαλή πτήση του αεροπλάνου συστημάτων, όπως το σύστημα προσγειώσεως, τα πηδάλια κλίσεως και ανόδου καθόδου και η ρίψη άμμου στο σύστημα λιπάνσεως του κινητήρος.

Ώστε λοιπόν σκευωρία τα κινήματα και τα σαμποτάζ, σκευωρία η πλημμελής συντήρηση και η απαράδεκτα χαμηλή διαθεσιμότητα των προς πτήση αεροσκαφών, σκευωρία και η ομαδική απόρριψη των Ικάρων. Πως όμως σταμάτησαν ακαριαίως όλα αυτά με τη σύλληψη των κατηγορουμένων; Αλλά και πέραν αυτού γιατί δεν μας λένε τους λόγους στους οποίους απέβλεπε η σκευωρία; Επί 65 χρόνια τώρα, ενώ αναμηρυκάζουν κάθε λίγο το θέμα, παραλείπουν αιδημόνως να μας εξηγήσουν τα κίνητρα των δήθεν σκευωρών, στους οποίους εντάσσουν και τον αναμορφωτή της σύγχρονης Πολεμικής Αεροπορίας Πτέραρχο – Αρχηγό Εμμ. Κελαϊδή. Και μη μας πουν ότι όλα αυτά τα έκαναν δήθεν για να “ξεφορτωθούν” 5-10 κατώτερους Αξιωματικούς και  Υπαξιωματικούς, γιατί το επιχείρημα δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Σε αντίθεση λοιπόν των δικών τους αυθαιρέτων ισχυρισμών η πραγματική και απολύτως τεκμηριωμένη ιστορική αλήθεια έχει ως εξής.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 η Πολεμική Αεροπορία έχει καταστεί μια υποτυπώδης αεροπορική δύναμη. Ο δεκαετής πόλεμος στον οποίο έχει εμπλακεί ,τη βρίσκει με ελάχιστα πεπαλαιωμένα και ταλαιπωρημένα ελικοφόρα αεροσκάφη και διακόσιους (sic) ετοιμοπόλεμους χειριστές. Σύμπασα η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της χώρας προσπαθεί εναγωνίως να εφοδιάσει την Αεροπορία με σύγχρονα αεριωθούμενα αεροσκάφη και να εντάξει τη χώρα στο ΝΑΤΟ. Οι προϋποθέσεις που θέτουν οι Αμερικανοί για την ικανοποίηση των αιτημάτων της χώρας είναι πολλές και δυσκόλως εκπληρούμενες, όπως η ταχεία παραγωγή μεγάλου αριθμού χειριστών και μηχανικών αεροσκαφών, για την επάνδρωση δέκα τουλάχιστον Πολεμικών Μοιρών, η κατασκευή καταλλήλων για αεριωθούμενα αεροσκάφη αεροδρομίων, αποθήκες καυσίμων και πυρομαχικών, εγκαταστάσεις για ένα σύγχρονο Σύστημα Ελέγχου και Προειδοποιήσεως για την Αεράμυνα της χώρας κ.α.

Στις ανυπέρβλητες αυτές δυσκολίες πρέπει να προστεθεί και η εξής. Η Αγγλική Αποστολή, η οποία είχε μεν αποχωρήσει από την Ελλάδα, πλην ασκούσε μεγάλη επιρροή στην Αμερικανική Κυβέρνηση για τα ελληνικά ζητήματα, αντιδρούσε σθεναρώς στον εφοδιασμό της Ελληνικής Αεροπορίας με αεροσκάφη JET, με το πρόσχημα ότι υπήρχε κομμουνιστική διάβρωση. Οι βαθύτεροι λόγοι βεβαίως ήταν να μας φορτώσει με το αζημίωτο τα παλαιά ελικοφόρα αεροσκάφη της RAF.

Κάτω λοιπόν από αυτές τις συνθήκες ,η Σοβιετική Ένωση, η οποία πάσχιζε να ματαιώσει την ένταξη της Ελλάδος στο ΝΑΤΟ , ενεργοποιώντας τους ντόπιους εγκαθέτους της, έκανε ό,τι μπορούσε, αφ' ενός μεν να δυσχεράνει την ικανοποίηση των απαιτήσεων για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, αφ΄ετέρου δε να ενισχύσει τη Βρετανική εκδοχή περί κομμουνιστικής διαβρώσεως της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτή λοιπόν είναι η πραγματική αλήθεια για τα γεγονότα της Αεροπορίας του 1950-53. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν τροφή για εγκαθέτους,ευήθεις, ή αφελείς.

Πέραν όμως όλων αυτών, επί χρόνια ακούμε τους  καταδικασθέντες συναδέλφους μας, αλλά και τους ομοϊδεάτες τους να μιλούν για κακοδικία στο Αναθεωρητικό Δικαστήριο και βασανισμούς. Παραλείπουν όμως να μας πουν ότι:

α. Κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο Υπουργός Εθνικής Αμύνης είναι ο μη δεξιός Γεώργιος Μαύρος, ο οποίος παρεμβαίνει σκανδαλωδώς στο έργο της Δικαιοσύνης υπέρ των κατηγορουμένων, αφ' ενός μεν διατάσσοντας τη διακοπή της ενόρκου προανακρίσεως,την υποβολή της δικογραφίας χωρίς πόρισμα, και τη διενέργεια Τακτικής Ανακρίσεως , επί ζημία της ανευρέσεως της αλήθειας, σύμφωνα με την άποψη του προϊσταμένου της Διευθύνσεως Δικαστικού του ΓΕΑ, ως και τη μεταφορά των καταδικασθέντων σε πρώτο βαθμό, από τις στρατιωτικές, στις πολιτικές φυλακές Αβέρωφ, οι οποίες κατά την απολύτως δικαιολογημένη άποψη του  τότε Υπουργού Δικαιοσύνης αποτελούσαν “ Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο” , κατά παρέκκλιση του νόμου και της άδειας της Δικαστικής Αρχής.

β. Κατ' εντολή του Υπουργού Γεωρ. Μαύρου διεξήχθη διεξοδική έρευνα για τα καταγγελθέντα βασανιστήρια υπό του ανωτέρου δικαστικού Γ. Θεοφίλη, ο οποίος συγκρότησε επιτροπή αποτελούμενη από τους χειρούργο ιατρό Δημήτριο Δέδε, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών, επίσης χειρούργο ορθοπεδικό ιατρό Παν. Αντωνόπουλο και  ιατροδικαστή Αθηνών Αν Φατούρο. Η επιτροπή , η οποία εξήτασε όλες τις καταγγελθείσες περιπτώσεις , απεφάνθη  ότι οι αναφερθείσες σωματικές  βλάβες δεν μπορεί να αποδοθούν σε βασανισμούς. Κατόπιν τούτου εξεδόθη απαλλακτικό βούλευμα για όλους ανεξαιρέτως τους μηνυθέντες .

Τελειώνοντας θεωρώ σκόπιμο να  αναφέρω, ότι όσοι δεν επείσθησαν από τα δικά μας αδιάσειστα στοιχεία, ας ανατρέξουν  στις κατά καιρούς δηλώσεις επωνύμων στελεχών του εν λόγω ιδεολογικού χώρου, όπως ο καταδικαθείς εις θάνατον για την υπόθεση της κατασκοπίας, μαζί με τον Μπελογιάννη, Τάκης Λαζαρίδης, ο οποίος έγραψε το βιβλίο ¨Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι”, με το οποίο καταγγέλει την προδοτική δραστηριότητα του ΚΚΕ, ο γνωστός σε όλους τους παλαιοτέρους ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος, ο οποίος με ολοσέλιδο άρθρο του στην εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” προ 15ετίας περίπου , αποδεικνύει τα λάθη του ΚΚΕ και χαρακτηρίζει τον ηγετικό κύκλο του εν λόγω Κόμματος την περίοδο1944-1949 “περιτρίμματα” κ.α.

Τέλος επειδή ορισμένοι καλοί συνάδελφοι θα σπεύσουν και πάλι να μου προσάψουν τον χαρακτηρισμό του “ κομμουνιστοφάγου” θεωρώ αναγκαίο να τους πληροφορήσω τα εξής. Όλοι εμείς που θρηνήσαμε θύματα, κατά τη διάρκεια της αποτρόπαιας εγκληματικής Κομμουνιστικής Ανταρσίας, των ετών 1944- 1949 έχομε εμπράκτως αποδεχθεί τη λήθη και τους  έχομε  συγχωρήσει. Ευχόμαστε δε να τους συγχωρήσει κι ο θεός. Εκείνο όμως που αρνούμαστε πεισματικά να αποδεχθούμε είναι η παραχάραξη και η διαστρέβλωση της ιστορίας. Διότι αυτή περνάει πάνω από τους τάφους  των χιλιάδων θυμάτων μας, η ιστορική σκύλευση των οποίων ισοδυναμεί με επαίσχυντη προδοσία.