Επίδοση Ξιφών ή Ξίφος στην Καρδιά των Υπαξιωματικών από τον κ. Καμμένο;

* Ένα ερώτημα για τους αξιόλογους συναδέλφους, και ιδιαίτερα της προέλευσης υπαξιωματικών, που είναι στελέχη των ΑΝΕΛ και πολιτευτές του κόμματος. Ποια είναι η δημόσια θέση τους για τις προτάσεις του υπουργού με δεδομένο ότι στην εκλογική αναμέτρηση, μεταξύ άλλων, απευθύνονται και σε συναδέλφους μας, ίδιας προέλευσης, ζητώντας την ψήφο τους;

Γράφει ο Σγος ε.α. Κων/νος Λιούτας
Απόφοιτος ΣΤΥΑ 

Πρόεδρος ΕΑΑΑ/Παραρτήματος Λάρισας

Λάρισα, 17-12-2016

Μόλις πριν λίγες μέρες ο ΥΕΘΑ κ. Καμμένος παρέδωσε, σε εκδήλωση που οργανώθηκε στην 1η Στρατιά, τα ξίφη σε αξιωματικούς προερχόμενους εξ’ Ανθυπασπιστών.

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ίσως δεν έχει ιστορικό προηγούμενο η απονομή ξιφών από ΥΕΘΑ σε αυτή την κατηγορία αξιωματικών και να το πιστώσουμε κατ’ αρχάς θετικά στο νυν Υπουργό. Δυστυχώς σε χιλιάδες αξιωματικούς αυτής της κατηγορίας δεν έχουν επιδοθεί από την πολιτεία, ως όφειλε,  τα ξίφη που αποτελούν μέρος της εξάρτησης που φέρει κάθε αξιωματικός. Και αν κάποιος επικαλεστεί την οικονομική κρίση και τον περιορισμό των δαπανών να του υπενθυμίσουμε ότι αυτή η σημαντική παράλειψη συνέβαινε και κατά τη διάρκεια των παχιών αγελάδων χωρίς κανείς να συγκινείται.  

Βέβαια αυτή η τιμή που επιφύλαξε ο κ. Καμμένος στους αξιωματικούς προερχόμενους εξ’ υπαξιωματικών είναι σε πλήρη αντιδιαστολή με την τοποθέτησή του να υιοθετηθεί το Αμερικανικό μοντέλο σταδιοδρομίας των Υπαξιωματικών.

Στις 17/11/2016 ο κ. Καμμένος σε συνέντευξη..............

στο δημοσιογράφο κ. Πάρη Καρβουνόπουλο (Militaire.gr)  μίλησε για τη βαθμολογική εξέλιξη των Υπαξιωματικών αναφέροντας ότι αποτελεί θέμα ταμπού και θα πρέπει να υιοθετηθεί το σύστημα των ΗΠΑ.

Είναι γνωστό στους ενδιαφερόμενους ότι οι διαφορές μεταξύ του συστήματος προαγωγών των στελεχών των ΕΔ των ΗΠΑ και της χώρας μας είναι τεράστιες και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, μεταξύ των δύο, αλλά επιλεκτική επίκληση που εξυπηρετεί συντεχνιακά συμφέροντα ή ρατσιστικές και ταξικές αντιλήψεις.

Έχει πάμπολλες φορές εξηγηθεί ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα καθώς η φιλοσοφία που περιβάλλει τη σταδιοδρομική εξέλιξη των στελεχών των ΕΔ είναι διαφορετική σε κάθε χώρα. Στις ΗΠΑ η ιεραρχική δομή των ΕΔ έχει αναφορά στην ιστορική παράδοση αιώνων και στην Αμερικανική Επανάσταση.  

Ο κ. Καμμένος εξήγησε ότι θεωρεί τον όρο «Υπαξιωματικός» μειωτικό και προτείνει το «non commission officer» των ΗΠΑ. Δεν εξήγησε βέβαια αν ο όρος για τον Έλληνα «non commission officer» θα παραμείνει στην Αγγλική ή και με ποιο τρόπο θα αποδοθεί στα Ελληνικά και τι θα σημαίνει. Επισημαίνεται ότι οι περισσότερες χώρες του κόσμου χρησιμοποιούν τον όρο υπαξιωματικός «sub-officer» και δεν υπάρχει κανένας λόγος, ούτε πρόταση, να τον τροποποιήσουν καθώς η χρήση μιας λέξης που χρησιμοποιείται ευρέως από το λαό δεν αλλάζει με νόμο.

Το σημαντικό όμως, όπως αυτό τέθηκε από τον ΥΕΘΑ, δεν είναι πως θα ονομάζεται ο υπαξιωματικός αλλά η αλλαγή του νόμου περί προαγωγών που θα θέτει φραγμό στους υπαξιωματικούς να προάγονται σε αξιωματικούς.

Το μοντέλο που προτείνεται από τον κ. Καμμένο είναι αυτό των ΗΠΑ όπου ο καταληκτικός βαθμός των υπαξιωματικών, αν και δεν υπάρχει παραλληλισμός, είναι του Αρχισμηνία και όχι του Ανθυπασπιστή όπως προβάλλει ο ΥΕΘΑ.

Ο Βαθμός του Ανθυπασπιστή δεν περιλαμβάνεται στους  «non commission officers» και δεν είναι ο καταληκτικός βαθμός των υπαξιωματικών. Υποψήφιοι για το βαθμό του Ανθυπασπιστή είναι όλοι οι υπαξιωματικοί με βαθμό ανώτερο του Ε6 καθώς και πολίτες απόφοιτοι λυκείου οι οποίοι αιτούνται τη συμμετοχή στο «σχολείο» (Warrant Officer Candidate School, WOCS) διάρκειας επτά εβδομάδων προκειμένου να κριθούν ικανοί και να παρακολουθήσουν τα επόμενα σχολεία που αφορούν την κατηγορία του βαθμού (WO1-WO5). Πολύ σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί ότι στις ΗΠΑ ο βαθμός του Ανθυπασπιστή δεν υφίσταται σε όλα τα όπλα, όπως π.χ. στην Πολεμική Αεροπορία.

Σε ότι αφορά τους  υπαξιωματικούς και την Πολεμική Αεροπορία (USAF) η καριέρα ξεκινά με ένα πρόγραμμα 8,5 εβδομάδων το οποίο αποτελεί την πρώτη βασική εκπαίδευση (Basic Military Training). Ολοκληρώνοντας τη βασική εκπαίδευση ακολουθούν οι βαθμοί Ε1 έως Ε4 που δεν ανήκουν στην κατηγορία «non commission officer» (NCO).  Πρώτος βαθμός ο Airman Basic (E-1), μετά από 6 μήνες ακολουθεί ο  Airman (E-2), στη συνέχεια μετά από 10 μήνες ο Airman First Class (E-3), και ολοκληρώνεται, μετά από 28 μήνες στον κατεχόμενο βαθμό, με την προαγωγή σε Senior Airman (E-4).

Η καριέρα ως «non commission officer» (NCO) ξεκινά από το βαθμό Ε5 μετά από σχολείο 24 ημερών (Airman Leadership School, ALS). «Non commission officer» (NCO) είναι οι βαθμοί Ε5 (Staff Sergeant) και Ε6 (Technical Sergeant). Ο μέσος όρος υπηρεσίας για την προαγωγή σε Staff Sergeant είναι 4 χρόνια.

Ακολουθεί η κατηγορία Senior Non-Commissioned Officer (SNCO) με τους βαθμούς Ε7 (Master Sergeant), Senior Master Sergeant (E-8), και Chief Master Sergeant (E-9). Ως NCO Academy νοούνται σχολεία με πρόγραμμα εκπαίδευσης διάρκειας ολίγων εβδομάδων όπως η «Air Force Senior Noncommissioned Officer Academy (AFSNCOA)» που είναι διάρκειας 25 ημερών με 200 εκπαιδευτικές ώρες.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία μόνο 2% από τους υπαξιωματικούς επιτρέπεται να προαχθεί στο βαθμό Ε8 και μόνο 1% μπορεί να προαχθεί το βαθμό του Ε9 που σημαίνει ένα αρκετά ανταγωνιστικό σύστημα προαγωγών.

Γι’ αυτούς που γοητεύονται από τον τίτλο του αρχηγού των υπαξιωματικών να αναφέρουμε ότι στα καθήκοντα του Chief Master Sergeant (E-9) περιλαμβάνονται αρμοδιότητες που στην Ελλάδα δεν έχει ούτε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και όποιοι πιστεύουν ότι αυτόματα θα εκχωρηθούν τυπικά και ουσιαστικά ανάλογες αρμοδιότητες στον Έλληνα «αρχηγό» των υπαξιωματικών πλανώνται πλάνην οικτράν.

Δεν είναι βέβαια αλήθεια ότι όσοι επέλεξαν την καριέρα του υπαξιωματικού στερήθηκαν της δυνατότητας να προαχθούν σε αξιωματικούς καθώς πολλοί υπαξιωματικοί, οι επονομαζόμενοι mustang, έκαναν καριέρα ως αξιωματικοί.

Το ίδιο συνέβη και με πολλούς Ανθυπασπιστές που προήχθησαν σε αξιωματικούς. Ξεχωριστή θέση κατέχουν ο προαχθείς σε Ταξίαρχο  Charles Elwood  ο οποίος ήταν ο πρώτος πιλότος που έσπασε το φράγμα του ήχου και  ο αστροναύτης μηχανικός Thomas John Hennen ο οποίος πέταξε με το διαστημικό λεωφορείο Ατλαντίς το Νοέμβριο του 1991.

Περισσότερο όμως ανταγωνιστικό είναι το σύστημα στις προαγωγές των αξιωματικών (commission officers) καθώς πολύ λιγότερο από 1% θα προαχθεί σε ανώτατο αξιωματικό. Μόνο ο βαθμός του υποσμηναγού και σμηναγού θεωρείται δεδομένος χωρίς και αυτό να είναι απόλυτο. Από το βαθμό του Επισμηναγού και  άνω υπάρχει ένας πολύ σκληρός ανταγωνισμός που οδηγεί πολλούς αξιωματικούς εκτός υπηρεσίας ή επετηρίδας. Μόνο το 80% των Σμηναγών θα προαχθούν σε Επισμηναγούς, το 70% των Επισμηναγών σε Αντισμηνάρχους και οι μισοί, 50%, των Αντισμηνάρχων σε Σμηνάρχους. Οι αντισμήναρχοι, που δεν προάγονται, αποστρατεύονται υποχρεωτικά μετά από 28 χρόνια υπηρεσίας, οι Σμήναρχοι αποστρατεύονται υποχρεωτικά μετά από 30 χρόνια υπηρεσίας. Το 1/3 των αξιωματικών αποστρατεύονται με αίτησή τους στο βαθμό του Ανθυποσμηναγού και Υποσμηναγού. Πολλοί αξιωματικοί από τα πρώτα χρόνια της καριέρας τους παραμένουν σε μια κατάσταση που στη χώρα μας προσιδιάζει με την παράλληλη επετηρίδα.

Όλα τα παραπάνω είναι ένα μόνο μέρος ενός ιδιαίτερα πολύπλοκου συστήματος προαγωγών και εξέλιξης των στελεχών των ΕΔ των ΗΠΑ λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύστημα υποστηρίζεται από μια υπερδύναμη που έχει τη δυνατότητα να δαπανά απίστευτα ποσά για την έρευνα, την εκπαίδευση, τα μέσα, τις ανάγκες του προσωπικού των ΕΔ κ.λ.π. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ο Αρχισμηνίας με 15 χρόνια υπηρεσίας έχει αποδοχές $ 4,125.00 ενώ ο Chief Master Sergeant (E-9) $ 7,894.50, ο Ανθυπασπιστής $ 5,229.60, ο Αντισμήναρχος $ 7,574.70, ο Ταξίαρχος $ 10,351.20.

Άλλη σημαντική παράμετρος του συστήματος προαγωγών αξιωματικών των ΗΠΑ αποτελεί η πρόβλεψη «προαγωγή ή έξοδος» (up or out) που σημαίνει αποστράτευση λόγω προαγωγής «νεωτέρου». Το 1974 ξεκίνησε δημόσια συζήτηση και διάλογος σχετικά με το σύστημα «προαγωγή ή έξοδος» για να καταλήξει μετά από 6 χρόνια στο Νόμο περί «Διαχείρισης Προσωπικού Αξιωματικών» (Defense Officer Personnel Management Act, DOPMA) του 1980. Κατά τη συζήτηση αυτή, ο γερουσιαστής, υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ και εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα, Sam Nunn, αντιτάχθηκε στη διατήρηση του συστήματος υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι: «το σύστημα «προαγωγή ή έξοδος» εξαναγκάζει πάρα πολλούς έμπειρους αξιωματικούς σε έξοδο»

Όμως, οι τέσσερεις Κλάδοι των ΕΔ ήθελαν το «προαγωγή ή έξοδος», με αποτέλεσμα αυτό να παραμείνει σε ισχύ. (Σημείωση, οι παραδόσεις και η ιστορική κληρονομιά δύσκολα ανατρέπονται από σοβαρούς οργανισμούς! και δεν διαλύονται σχολές των ΕΔ ελαφρά τη καρδία για να ικανοποιηθεί η εμπάθεια και υπεροψία κάποιων)

Σε ότι αφορά το διάλογο, τη διάρκεια και τον τρόπο που αυτός διεξήχθη, για τη διάλυση των σχολών ΣΤΥΑ-ΣΥΔ και ΣΙΡ καλύτερα να μην επιχειρήσουμε να κάνουμε καμία σύγκριση των ΗΠΑ με τη χώρα μας και την πολιτική του νυν ΥΕΘΑ για ανάλογα θέματα.

Όλα τα παραπάνω είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν έχουν ούτε και μπορούν να έχουν εφαρμογή στη χώρα μας καθώς προτείνεται συζήτηση για ανόμοια πράγματα. Δυστυχώς αυτό που στην ουσία προτείνει ο κ. Καμμένος είναι να αγνοήσουμε οτιδήποτε συνθέτει τη διαφοροποίηση της δομής των υπαξιωματικών μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας (ιστορική παράδοση, τριετή φοίτηση σε παραγωγική σχολή, πολύ υψηλή βαθμολογία εισαγωγής, πολλές κατηγορίες υπαξιωματικών, καθήκοντα, κ.λ.π) και στην πραγματικότητα να υιοθετήσουμε μόνο στον καταληκτικό βαθμό των υπαξιωματικών των ΗΠΑ. Τέτοια πρόταση δεν θα τολμούσαν να κάνουν ούτε οι λευκοί που μοίραζαν χάντρες και καθρεφτάκια αρπάζοντας τις περιουσίες και ότι πολυτιμότερο είχαν οι ιθαγενείς των ΗΠΑ. Οι ίδιοι βέβαια που προτείνουν στον κ. Καμμένο αυτές τις καινοτομίες δεν θα πρότειναν ποτέ να υιοθετηθεί από τη χώρα μας το σύστημα προαγωγής των αξιωματικών των ΗΠΑ για τους λόγους που εξηγήθηκαν παραπάνω και είναι εύκολα κατανοητοί στον καθένα ενώ το διακύβευμα για τις ΕΔ θα ήταν τεράστιο.

Για τη χώρα μας αυτό που χρειάζεται να τονιστεί είναι ότι ιστορικά η βαθμολογική εξέλιξη των Υπαξιωματικών σε αξιωματικούς δεν ήταν δώρο της τότε πολιτικής ηγεσίας αλλά προέκυψε από τις ανάγκες, όπως αυτές διαμορφώνονταν κατά τη διάρκεια των απελευθερωτικών πολέμων της πατρίδος μας. Στην πορεία αποδείχτηκε ότι τα στελέχη των ΕΔ προερχόμενα εξ’ υπαξιωματικών ήταν ικανά να επιτελέσουν αξιόλογο επιχειρησιακό και επιτελικό έργο φθάνοντας ακόμα και στα ανώτατα αξιώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Νικόλαος Πλαστήρας, ο Στρατηγός Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, ο Γεώργιος Κονδύλης και πολλοί άλλοι.

Μια χώρα που από την ανεξαρτησία της βρίσκεται διαρκώς σε πόλεμο ή απειλείται με πόλεμο έχει ανάγκη να οργανώνει ικανές και ποιοτικές ΕΔ. Ένα από τα βασικά συστατικά στοιχεία των ΕΔ είναι οι υπαξιωματικοί που έχουν εύστοχα χαρακτηριστεί ως η ραχοκοκαλιά τους. Πόσο εύκολο όμως είναι να προσελκύσεις, χωρίς κίνητρα, ικανούς νέους και νέες να επιλέξουν το επάγγελμα του στρατιωτικού, και ιδιαίτερα του υπαξιωματικού, που όλοι αναγνωρίζουν ότι απαιτεί πολλές θυσίες και συνεπάγεται μεγάλο προσωπικό και οικογενειακό κόστος;

Η γενική παραδοχή της φιλοπατρίας όλων των Ελλήνων οι οποίοι θα υπερασπιστούν την πατρίδα τους με κάθε κόστος δεν εξασφαλίζει ότι οι γονείς και κάθε έφηβος νέος που ονειρεύεται τη δική του ζωή του θα δουν τις προσδοκίες τους να εκπληρώνονται ως υπαξιωματικοί, χωρίς φιλοδοξίες και χωρίς κίνητρα, μέσα από την τριετή φοίτηση σε στρατιωτικές σχολές, που έχουν το δικό τους βαθμό δυσκολίας, σε αντιδιαστολή με την ανέμελη φοιτητική ζωή των φίλων τους. Είναι ουτοπία να πιστεύουμε ότι αυτό είναι εφικτό ή να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι η σημερινή ανάγκη για εργασία αποτελεί κριτήριο για τη βαθμολογική εξέλιξη και την παραγωγή στελεχών των ΕΔ η οποία μπορεί να επανακαθορίζεται ανάλογα με τον οικονομικό κύκλο της χώρας.                

Κανείς φαίνεται δεν ενημέρωσε τον κ. Καμμένο ότι η βαθμολογική εξέλιξη είναι ένα από τα σοβαρά κριτήρια και κίνητρα για την επιλογή των νέων να επιλέξουν τις σχολές υπαξιωματικών αλλά και των αξιωματικών. Και αν σήμερα μπορεί να θεωρηθεί ότι η οικονομική κρίση και η ανεργία αποτελεί έναν από τους παράγοντες που οδηγεί ένα μέρος από τους καλύτερους μαθητές του Λυκείου στις σχολές υπαξιωματικών τι θα γίνει αν μετά από πέντε χρόνια, ή και γρηγορότερα όπως υπόσχεται ο κ. Καμμένος, εκλείψουν αυτοί οι λόγοι, με την ανεργία να υποχωρεί σε φυσιολογικά επίπεδα; Είναι βέβαιο ότι τα επιτελεία θα αναζητούν ικανούς υπαξιωματικούς αλλά η προσφορά, ιδιαίτερα αυτών που θα τους εξασφαλίζουν απασχόληση και καριέρα και άλλες πανεπιστημιακές σχολές, θα είναι μηδαμινή και θα επαναφέρουν τα ίδια, ίσως και περισσότερα κίνητρα. Ο αιώνιος Ελληνικός φαύλος κύκλος, ως αποτέλεσμα του ράβε-ξήλωνε.   

Πως θα εξηγήσει ο κ. Καμμένος στους γονείς που έδωσαν την ψυχή τους και από το υστέρημά τους επένδυσαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να δώσουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να έχουν μια αξιόλογη καριέρα στην ανώτερη ιεραρχική βαθμίδα των ΕΔ και στους νέους και νέες που μόχθησαν, όπως κάθε άλλος άριστος συμμαθητής τους, να βλέπουν τα όνειρά τους να διαλύονται και να τσαλακώνονται από έναν πολιτικό που θεωρεί τον εαυτό του περίπου ως Μεσσία που ήρθε για να θεραπεύσει όλες τις πληγές του Ελληνικού κράτους. Στόχος του κ. Καμμένου και διακαής πόθος των συμβούλων του η δημιουργία ελιτίστικων-ταξικών ΕΔ όπου οι υπαξιωματικοί θα παίζουν το ρόλο του bell boy, αμερικανιστί.

Παραγνωρίζει ότι ο Έλληνας υπαξιωματικός με το υψηλό επίπεδο γνώσεων και ικανοτήτων δεν μπορεί να λειτουργήσει  ως υποτακτικός και πειθήνιο όργανο, όπως κάποιοι ονειρεύονται, αλλά έχει αξιοπρέπεια και τιμή και μ’ αυτές τις αρχές θα υπερασπιστεί και την πατρίδα του. Ανάλογα πειράματα στο παρελθόν είχαν βαρύ τίμημα για την αποτελεσματικότητα της εθνικής μας ισχύος και δεν χρειάζεται να επαληθευτούν, με οδυνηρό τρόπο, επειδή ένας υπουργός γοητεύεται και σαγηνεύεται από τα επιχειρήματα μιας αντιδραστικής και ρατσιστικής αντίληψης ανθρώπων που τον περιβάλλει, ποδοπατώντας βάναυσα τις θεμιτές φιλοδοξίες και τα όνειρα της ραχοκοκαλιάς των ΕΔ που είναι οι υπαξιωματικοί.

Πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε επιστολή του στον πρώην Υπουργό παιδείας κ. Φίλη ανέφερε ότι: «Η υπόθεση της Εκκλησίας είναι υπόθεση ενός Λαού και όχι βεβαίως ενός Υπουργού». Ταπεινά δανειζόμενοι τα λόγια του Αρχιεπισκόπου θα λέγαμε ότι τα θέματα των ΕΔ που αγγίζουν τις ιστορικές παραδόσεις των όπλων, όπως αυτές σφυρηλατήθηκαν από τη συμμετοχή τους στους αγώνες του Έθνους, δεν είναι υπόθεση ενός υπουργού, ούτε αντικείμενο μιας βραχύβιας θητείας της φυσικής ηγεσίας, αλλά υπόθεση όλων των Ελλήνων που θέλουν να έχουν άποψη και ενός πραγματικού εξαντλητικού διαλόγου, χωρίς προαπαιτούμενα, ανάμεσα στην πολιτική, τη στρατιωτική ηγεσία και τους κοινωνικούς φορείς.

κ. Υπουργέ,

Φαίνεται ότι επιφυλάξατε για τον εαυτό σας το προνόμιο να είστε ο πρώτος και ο τελευταίος ΥΕΘΑ που παρέδωσε ξίφη σε αξιωματικούς εξ’ υπαξιωματικών. Η κίνησή σας, τελικά, μπορεί να ερμηνευθεί μόνο ως ειρωνεία καθώς οι προτάσεις σας αποτελούν θανατηφόρα μαχαιριά στο σώμα των υπαξιωματικών με απρόβλεπτες συνέπειες για τη μαχητική ισχύ των ΕΔ.    

ΥΓ. Ένα ερώτημα για τους αξιόλογους συναδέλφους, και ιδιαίτερα της προέλευσης υπαξιωματικών, που είναι στελέχη των ΑΝΕΛ και πολιτευτές του κόμματος. Ποια είναι η δημόσια θέση τους για τις προτάσεις του υπουργού με δεδομένο ότι στην εκλογική αναμέτρηση, μεταξύ άλλων, απευθύνονται και σε συναδέλφους μας, ίδιας προέλευσης, ζητώντας την ψήφο τους;