Δέκα ερωτήσεις και απαντήσεις για τη ρύθμιση δανείων

Με το πρόγραμμα διευκόλυνσης για ενήμερους οφειλέτες δημιουργείται ένας μηχανισμός αποπληρωμής δανειακών υποχρεώσεων που βασίζεται αποκλειστικά στην τρέχουσα οικονομική δυνατότητα του κάθε δανειολήπτη και όχι σε αυτήν  που βρισκόταν κατά τη σύναψη της δανειακής σύμβασης με το πιστωτικό ίδρυμα.
Η μηνιαία καταβολή για δάνεια από πιστωτικά ιδρύματα μόνο, με  εμπράγματη εξασφάλιση (εγγραφή προσημείωσης – υποθήκης) πάνω  στην κύρια κατοικία του δανειολήπτη, μειώνεται στο 30% του καθαρού οικογενειακού εισοδήματος.
Διευκολύνονται όσοι προσπαθούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, οι οποίοι ακόμη και κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών (8 στους 10).
Το πρόγραμμα επικεντρώνεται στη μέση ελληνική οικογένεια που βιώνει μία σημαντική μείωση των εισοδημάτων της από την αρχή της οικονομικής κρίσης μέχρι και σήμερα.
Με το νομοσχέδιο θα ρυθμίζονται συμβάσεις ενυπόθηκων δανείων που συνήφθησαν μεταξύ φυσικών προσώπων και τραπεζών μέχρι και τις 30 Ιουνίου του 2010, ενώ όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις υπαγωγής θα μπορούν να υποβάλουν αίτηση στις τράπεζες για διάστημα έξι μηνών μετά την ψήφιση του νόμου και τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Υπολογίζεται ότι η δεύτερη ευκαιρία δίνεται σε περισσότερους από 100.000 δανειολήπτες ενήμερων δανείων αλλά και σε όσους δεν έχει καταγγελθεί η σύμβασή τους.....

1)  Ποιους αφορά η ρύθμιση;

Στη ρύθμιση υπάγονται άνεργοι, έχοντες σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου, συνταξιούχοι και όσοι θεωρείται ότι έχουν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες......

Η ψυχολογία ενός άλλοτε περήφανου στρατιωτικού.

Πως μας κατάντησαν έτσι; Όχι ότι πριν ήμασταν όπως οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι που απαιτούσαν με απεργίες και λάμβαναν. Αλλά είχαμε μιαν αξιοπρέπεια. Ζούσαμε με αξιοπρέπεια με τα λιγοστά χρήματα που παίρναμε. Οι μεταθέσεις μας, ήταν πάντα ένα μέτρο που μας γονάτιζε. Το θέμα δεν ήταν μόνο οικονομικό. Αλλά και ψυχολογικό. Άντε ένας γονέας να εξηγήσει στο μικρό του παιδάκι που πάει δημοτικό ή ακόμα και γυμνάσιο, πως πρέπει να εγκαταλείψει τους φίλους του και να πάει σε έναν άλλο τόπο που δε θα ξέρει κανέναν, να ξεκινήσει από την αρχή. Άντε να εμπιστευτεί ξανά ανθρώπους! Να κάνει νέους φίλους! Και αν πάει σε καλύτερο μέρος μπορεί η όλη κατάσταση να βοηθήσει. Αλλά αν το πάρεις από Πάτρα π.χ. και το πας στην Κάλυμνο τότε τι γίνεται; Οι βολεμένοι «συνάδελφοι του ΓΕΣ» δεν το καταλαβαίνουν........

Απόηχος μιας Συγκέντρωσης ή «συγκέντρωσης»…..

               

Άρθρο του Συνταγματάρχη (ε.α) Αθανασιάδη Ευάγγελου

Όταν αποφασίζεις, να συμμετάσχεις σε μια συγκέντρωση, συνήθως γνωρίζεις και κατά σειρά, το «Λόγο», το «Όπλο», το «Σκοπό», το «Στόχο» και το κυριότερο… το «Τρόπο».

            Ο «Λόγος», είναι αυτός που σε οδηγεί, σε συγκέντρωση. Π.χ αντισυνταγματικότητα κάποιου μέτρου ή αν θέλετε έλλειψη Εθνικής κυριαρχίας.

            Το «Όπλο», είναι η απεργία. Ένα όπλο ισχυρό, που πρόσκαιρα αφοπλίζει, το Κράτος και τη λειτουργία του.

            Ο «Σκοπός», είναι να παροτρύνει και τελικά, να εξαναγκάσει το Κράτος με τους λειτουργούς του, να οδηγηθούν σε επαναπροσδιορισμό των θέσεών του, απέναντι στους διαμαρτυρόμενους, που κάνουν την συγκέντρωση.......